İbrahim Yavuz Şiirleri - Şair İbrahim Yavuz

Sensin aşkı nakış nakış işleyen
Senin sevgi dolu özün var özün
Bir ömür seninle diye başlayan
Bana verilmiş bir sözün var sözün

Derdim dağlar gibi yaram kanıyor

Bir anda kanatlanır mutluluktan uçardım
Bir kez olsun gönlüne girebilseydim eğer
Cennet bahçelerinin kapısını açardım
Gözlerinde kendimi görebilseydim eğer

Dünyanın bir ucuna git deseydin giderdim

Mutlu yarınlara hayal kurarken
Şimdi dertler bini aşayi ana
Gariban çöplükte ekmek ararken
Parası olanlar yaşayi ana

Fukaraya umut versen kanayi

En son isyanlarıma kilitlendi dudağım
Kıyametler kopacak sesim bir duyulursa
Sana üç kelimelik bir kursun sıkacağım
Gör bak neler olacak hedefini bulursa

Ahtım var yıldızları yanıma çekeceğim

Önemli olan sevgi
Onsuz hiçbir şey olmaz
Sevgi bir deniz olsa
İçerim damla kalmaz

Kinin gölgesi düşse

Zorlama kendini boşu boşuna
Ben seni bilerek ezdim de gitsin
Eğer gidecekse senin hoşuna
Ben senin aşkından bezdim de gitsin

Şu zavallı aklım aşka erince

Duydum ki vefasız bir kötü bulmuş
Yar etmiş geliyor bizden öteye
Aşkın kapısında köleymiş kulmuş
Kar etmiş geliyor özden öteye

Öncesi sefahat sefillik peşi

Nice gözyaşı döksen nice yansa da canın
Sanma ki bu âlemde sesini biri duyar
Öyle çileler vardır duyunca donar kanın
Ne senin derdin ona ne onun sana uyar

Çekilmeyecek derdi tanrı yüklemez kula

Yine sözü bir punduna getirip
Şu bana attığı yalana bakın
Önce yüreğime hançer batırıp
Sonradan gönlümü alana bakın

Ne yapsam da kıymetimi bilmiyor

Ayrılmayalım diye hep dua ederdin ya
Dilerim ikimize birlikte gelsin ölüm
Sevgiler gününü bana ayır derdin ya
Yalnız o günüm değil her günüm senin gülüm

Çok şükür yaradanım alnıma seni yazmış