İbrahim Yavuz Şiirleri - Şair İbrahim Yavuz

Ne yapsak ne etsek de kurtuluşu yok bunun.
Ne yazık ki hepimiz ölümü tadacağız.
Bir ilahi düzenin çarkında dönüyoruz.
Kainatın sırları unutma ki Hak'tadır.
Yaşamak güzel ama, şu da acı bir gerçek.
Ölüm bütün dertlerin bittiği son noktadır.

Bu yıl rast gitmedi işler
Ömrümüzden bir yıl aldı
Ümitler, hayaller, düşler
Artık yeni yıla kaldı

Mümkün mü geçmişi silmek

Vuslata erdim ancak duygularım karmaşık
Dedim kedi kendime bu yer eski yer değil
Cennet hayal ederken, ne bu diken, sarmaşık!
Büyüklerimiz dermiş; her musibet şer değil.......Ozan Mikdatî

Biz böyle biliyoruz bu kültürle yetiştik

İyimser düşüncede her zaman fayda vardır
Sana da bir gün kader gülecek diye düşün
Ağladığın gün zarar güldüğün ise kârdır
Mutlu günler yakında gelecek diye düşün

Sana faydası olmaz dünya olsa da varın

Bu güne dek kırdığın cevizler kırkı geçti
Her şerrin içindesin azar mı oldun nedir?
Sen mi şeytanı buldun şeytan mı seni seçti?
Yoldan çıkmam diyordun nazar mı oldun nedir?

Gözlerin kusur buldu dilinse hep taşladı

Nasıl bıraktıysan öyle duruyi
Bizim köyün hali bozuk uşağum
Anan gene ellen yayık vuruyi
Makinenin kolu bozuk uşağum

Rengi soldu yumurtada sarının

Bir aşk için gençliğimi bitirdim
Şu garip halime baksana doktor
Gelecekten umudumu yitirdim
Bana da bir ışık yaksana doktor

Bir kaşı kemandı bir servi boydu

Kırdın kanadımı uçamaz oldum
Beni bu dağlara sen esir ettin
Yıkıldı körüler geçemez oldum
Beni bu yollara sen esir ettin

Emek yere düşmüş sermaye başta

Gözlerimin gördüğü her güzelin
Kirpiğinde kaşlarında sen varsın
Tek dileğim dökülmesin gazelin
Gözlerimin yaşlarında sen varsın

Lâle sensin sümbül sensin gül sensin

(Fuzuli’nin gazeline nazire)

Sevdiğim zülfün tarar gel gör ne hâl eyler beni
Gah ki dilbaz gah ki suskun gah ki lâl eyler beni

Ben günahkâr bir kulum bilmez ve lâkin her gören