İbrahim Yavuz Şiirleri - Şair İbrahim Yavuz

Trabzon’dur İlimiz

Yine geldi aklıma çok merak ediyorum
Of’taki yaşlı kavak acaba duruyor mu?
Ah dostum Trabzon’da şimdi olsam diyorum
Muhlamanın kokusu aklına vuruyor mu? …….. İbrahim Yavuz

Bir dost bulayım derken bütün huzurum kaçtı
Kaderim bir gün olsun bana gülmeyecek mi?
Ne bir yaprak yeşerdi nede bir çiçek açtı
Şu zavallı ömrüme bahar gelmeyecek mi?

Kime gönül verdimse yüreği sanki taştan

Yıllar yılı kendime hep bu soruyu sordum
Gönülden sevenlerin çilesi neden dolmaz?
Ardından hıçkırarak ağlamak istiyordum
“Üzülme” diyorsun da,sensiz hayatta olmaz

Son günlerde nedense hep hayal kuruyorum

Bir tek çiçek açmadı yazımda baharımda
Ziyan olan ömrümün sana kalsın gerisi
Gündüz hayalimdesin gece rüyalarımda
Seni çok seviyorum düşlerimin perisi

Bir sevgi bekliyordum gökten zembille indi

Şimdi bir yılı daha zamandan siliyoruz
Gelen her yeni yılı bir umut biliyoruz
Barışı kardeşliği getirsin diliyoruz
Sevgi saygı adına kutlu olsun yeni yıl
Dilerim geçen yıldan mutlu olsun yeni yıl

Böyle şimdiki gibi çağlamazdım akmazdım
Susuz topraklarıma yağmur yağmadan önce
Baharlar gelir geçer çiçeklere bakmazdım
Gönlüme güneş gibi aşkın doğmadan önce

Daldan dala gezerdim yerimde duramazdım

Bu alemde kral sensin
Çekip gitmek bana düşer
Kaide sen kural sensin
Akıp gitmek bana düşer

Hem karanfil hem lalesin

Ömrüme musallat bu tünellerde
Işığı aşkında saklayan benim
Bir körpe misali hoyrat ellerde
Beşiği aşkında saklayan benim

Kasırga misali yıllarca esip

Bazen durup dururken gözlerim takılıyor
Hayale daldığımda seni düşünüyorum
Cenderedeymiş gibi ruhum çok sıkılıyor
Her nefes aldığımda seni düşünüyorum

Ne gündüzümde huzur ne gecemde bir rahat

Aylardır su görmemiş çorak bir toprak gibi
Yüzümün haline bak sanki ateşte yandım
Sararıp da solmuşum kuru bir yaprak gibi
Söyle yalancı ayna ben ne zaman yaşlandım?

Daha dün sokaklarda saklambaç oynuyordum