İddiasız bir sesle
Senin şarkını söylüyorum,
Şehrin en karanlık sahnesinde.
Saçlarının savurduğu rüzgarla
Sokaklarda uçuşan yapraklar arasında,
Sevgiye koşan yollar, sürgüne mi çıkar her zaman
Nefessiz atılan adımlar da yalnızlığa?
Sürgün yiyen gönüller bilir ancak
O yolculukta yaşanan zorluğu.
Zahmete katlanılan yollar boyunca
Sarı günlerden
Kara kışa sarkarken zaman;
Serin yağmur damlalarının
Derinlere sızıp, ayaza sığındığı
Buzlara gömdüm umudu, ben.
Gün gelip dönünce;
Canda taşıdığım vefa yüküdür
Artık hiç kimseye diyeceğim yok.
Kalbi güzel kılan sevgi süsüdür
Işığı söndürdüm, göreceğim yok.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!