İbrahim Halil Özdemir Şiirleri - Şair İb ...

İbrahim Halil Özdemir

KİMİSİ
Kimisi ekmekle imtihan olur
Kimisi suyla
Kimisi kurtulamadığı kötü bir huyla
Kimisinin sınavı arvattır
Kimisinin bozuk bir attır.

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

Kırgın Ağaç
Budanmadan sıska halde bırakıldı düşlerim
Kendimin ağacıyken kendi kendimi yedim
Kendime ağaçtım
Kendime oksijen
Sonralarda nefessiz bırakıldım

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

KIRK YOL
Önümde kırk yol var
Kırkı birbirinden çetrefilli Abbas usta,
Yollar neden böyle kederli gelir insana
Ne zaman çıksam yollara
İçime bir burukluk oturur

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir


İki fazla nefesin kıymetini
Yoğun bakımda olana sorun
Sarılmanın kıymetini
Sevdiği toprak olana sorun
İki dakikanın kıymetini

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

Kıymetsiz Urba
Bulanık aynalarda buldum resmimi
Tanınmaz, sorulmaz kimsesiz cismimi
Kimliğe kimliksiz yazdılar ismimi
Oysa kabarık tuttum her daim göğsümü
Eğmedim hiçbir zaman

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

İnsanın hiçbir yaşı hiçbir yaşına benzemez
Yıllar önce geldim kız kulesinin önüne
Her geçen gün ayrı bir aşk besledim kendisine
Oysa farklı değildi o hep aynıydı
Benim içim değişmişti
Yaktım bir tütün batman ile

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

KOCAMAN ÇOCUK
Annem,
Köylü bir kadındı
Biraz dilbaz biraz yalnızdı
Uyanırdı sabahın köründe
Sanki tüm dünyayı kendisi kurtaracakmış gibi

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

Kokusu
Bir serinlik gelirdi mahallemizden geçince
Öyle ferah öyle nahif öyle rahatlatıcı bir kokusu vardı
Nerede olursam olayım gezegenler ötesinden tanırdım kokusunu
Sanki az önce sarılmışta çiçeklere öyle gelmiş
O derece muntazamdı kokusu

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

KORKUSUZ
Yirmi altı yaş
Yirminin altına inmeyen
Yirmi altı kırık
Yirmi altı delilik
Yirmi altı ferman

Devamını Oku
İbrahim Halil Özdemir

KÖTÜLÜK
Zaman moderndi
İnsan kederli
Dünya kendinden geçmişti
Kötülük bir yol seçmişti
"Yeryüzüne hakim olmak"

Devamını Oku