TRAJEDİK ÇAĞ
Soğuk havaların yaygın olduğu bir ayda
İnsanların daha soğuk olduğu bir zamandı.
İnsan kavramının
sanmak köküne dayandığı
Sadece sanarak yol yürüyen
Turuncu ve Mavi
İki renk vardı özümüzde
Biri sen biri ben
Turuncu aşktı mavi umut
İntizar düştü heybemize
Sevgilim şimdi yürüdüğümüz kaldırımlar hepsi mat rengine sarıyor
UÇAN KUĞUM
Bahçemde açan mor sümbülüm
Dallarda koklamaya kıyamadığım gülüm
Topraktan bile kıskandığım
Sensin ey uçan Kuğum
Sinsi gülüşlerim olmadı asla
Ben sevdaya gebe
Sana hasretim
Yalnızlığın girdabında yıllarca kayboldum
Yunus misali kendimi buldum.
Farklı duygulardan arınmış gibiydim.
Hata yapma imkanı doğar diye hata oranını en aza indiren
ancak
Yıllar sonra patlak veren hata gibiydim.
Bir tatsız çay bir dal tütün,
UZAK
Akardı bir şelale gibi ruhumdan özlemin
Bir bakışın
Şafak vakti güneş görmüş güller gibi
Ellerin topraktan, kokun ise bulutlardan gelirdi
Bilirsin ne de güzel olurdu yağmur sonrası
VATAN) FAKİRSEVER
Bir dağ başındayım ellerimde tüfek
Düşman çokta küfür millet olarak tek
Vatanı koruyan fakirin evladıdır tek
Villalarda Bayrak asıldığı görülmeyecek
YABANCI ŞEHİR
Yabancı bir şehirde metrodayken
Güneş tüm hışmıyla yüzüme vurdu.
Sanki bugün varım yarın yokum havasındaydı.
Yabancı şehir aslında
Güzeldi.
YAK'ARIŞ
"İbrahim'e ferahlık oldu ateş
Eyüp'e kurtuluş oldu kurtcuk
Yusuf'a esenlikti zindan
Sınavım nedir bilmiyorum
YALNIZ PAZARLAR
Bugün günlerden Pazar
Evet,
Herkesin sevdiği sabah
Pazar sabahları
Ben hiç sevmem bu sabahı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!