KUSURLU İNSAN
Topraktan ve kandan yaratılan
Rab tarafından ruhundan konan
Sonra tüm güzelliklerle donatılan
Kusurlu insan
LANET
Sırtıma yapışmış çocukluğumun birkaç günahı
Beni oynatmadılar diye topunu patlatığım çocukların ahımıydı sırtıma yapışmıştı
Oysa ne vandallık
Ne de haylazlık vardı özümde
Çocuktum,
Ne zalimdir Yehuda
Nesli kurusun soyu da
Almış eline dünyayı
Sanki zülüm tarlasında
Nereye gittiyse bir kan
MAĞRUR
Tek başıma verdim ben her savaşı
Ne bir el vardı nede kimse kaldırdı yolumdaki taşı
Mağrurdum
Çünkü dik durdum
Tüm imkansızlıklara karşı kahkahalar savurdum
Mahsun
Garip bir halin içindeyim son zamanlarda
Cümlelerimle bile polemiğe girmenin verdiği iç çekişi hissederim içimde.
Biraz mahsun birazda kaygılı haldeyim.
Gözümde toplanan tomurcukların her an bir fidana değeceğini düşünerek göz kapaklarımı kapatıyorum.
Bazen bir fidanı büyütmek çok ahmakçadır derim kendi kendime
MESCİDİ AKSA
Orada çıkmış arşa Resul
Ümmete farz olan buymuş
Söylenir dik dur ey kul
Hepsi bir ak olan mescidin varlığıymış,
MİRAÇ
Bir miraç gecesi
Bir kandil
Bilinmezliklerin bilmecesi
Ateşin sebebi dil
Hızlı hızlı akan zamanda
MIŞ GİBİ
Sarılmak
Bir aciz bedenin yegâne şifası
Sarılırken korkanların afallaması
Sanki bir daha sarılamayacakmış korkusu
Evet, en tehlikeli sözcüklerden birisi “mış” gibi
Sanırım eskiden neden ışık yokmuş çok iyi anlıyorum artık Rana,
Karanlıkta insan kendini bulurmuş.
Farklı farklı renkleri, cevheri.
Şimdi öyle mi
MUHİT
Bir hinlik var kaderimde,
Hafif bir tebessüm edince
Enseme yapışırdı,
Yapışırdı kara bulutları.
En çokta muhittimle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!