KOVUKLARDAN KEMİKLERE
Bakınırım usulca toz tutmuş
Şarap gibi yıllardır
Kapağı açılmayan
Benimce yalnız kalmış kitaplara
Şuramda yani şuramda
Tam şuramda göğüs kafesimin iki yakasında
Patlamış bir yanardağ,
eyvah eyvah
Diyemedim derdimi kimselere
içimde çoraklaştı
KUDÜS’TEN MESAJ
Dün seni gördüm rüyamda ey Kudüs!
Diyordun ki;
Işığım sönmeye yüz tutmuş,
Yakıyorlar beni
Ümmet ebabilleri bekliyormuş.
KURGAN
İki duvarın arasında
İki kafesin içinde
Güller bahçesi, ateşler
Yangın yerleri
Sinemde
KUŞ ANNEM YAR
Kuşkanadı bizimkisi
Aslı astarı olmayan bir kanat
Tüyleri demirden olan
Uçları kalemden keskin
Ayaklarında delirmiş edasıyla koşan at
KUSURLU İNSAN
Topraktan ve kandan yaratılan
Rab tarafından ruhundan konan
Sonra tüm güzelliklerle donatılan
Kusurlu insan
LANET
Sırtıma yapışmış çocukluğumun birkaç günahı
Beni oynatmadılar diye topunu patlatığım çocukların ahımıydı sırtıma yapışmıştı
Oysa ne vandallık
Ne de haylazlık vardı özümde
Çocuktum,
Ne zalimdir Yehuda
Nesli kurusun soyu da
Almış eline dünyayı
Sanki zülüm tarlasında
Nereye gittiyse bir kan
MAĞRUR
Tek başıma verdim ben her savaşı
Ne bir el vardı nede kimse kaldırdı yolumdaki taşı
Mağrurdum
Çünkü dik durdum
Tüm imkansızlıklara karşı kahkahalar savurdum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!