İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Gönlüm narlı gönlüm narlı
Çok hoştur bu dünya yarlı
Sevende sevilende
Olmalı şerefli ve arlı

Gözüm yaşlı gözüm yaşlı

Gönlüm sana vurgun
Sularım akar durgun
Yar peşinde koşmaktan
Bedenim düştü yorgun

Gönlüm sana hasta

Giderayak gönlüme düşürdüğün kıvılcımın,
Alevlere dönüştüğünden haberin var mı?
Sevda sürmeli gözlerinle yüreğimde inşa ettiğin,
Aşkının bedenimi kütrüm ettiğinden haberin var mı?
Alımlı bakışlarınla sana sevdalı gözlerimin,
Ferini alıp beraberinde götürdüğünden haberin var mı?

Hazırla kendini omuzlarda götürülmeye,
Alıştır nefsini şimdiden yalnız kalmaya,
Hazırlıklı ol her şeyin hesabını vermeye,
Zira fırsatın olmayacak bir daha geri dönmeye.

Beni unut kendini düşün!

Bir evladım var adı Muhteşem,
Varsa yaran gelem yaranı deşem,
Güzel insanların içinden seni seçem,
Belalardan hep kaçam,sana ulaşam.

Parmakla gösterilecek çok saygın biri olacaksın,

Hem aşık ediyorsun beni kendine sırılsıklam
Hem de şımarık bir çocuk gibi ha bire nazlanıyorsun.
Hem götürüyorsun beni aşkın pınarlarına,
Hem de doyasıya içirip hararetimi gidermiyorsun.
Hem sevdalı ela gözlerinle Mecnun edip salıyorsun çöllere,
Hem de Leylalığın hakkını vermiyorsun.

Seni sevdanın altın çivileriyle gönül ağacıma çaktım.
Aşkından dere olup gönül denizine delice aktım.
Sen aniden gelirsin diye sağıma soluma baktım.
Kokladığın çiçekleri ise tac yapıp yakama taktım.

Vazgeçmem mümkün değil, Sevda yoluna baş koydum.

Filizlendi, yarim ile birlikte ektiğimiz ağaç,
Gitme! Kal yanımda! Ol başıma tac!
Sen olmazsan,duramam buralarda,
Bil ki, gönlüm sevdana her zaman muhtaç.

Sevdan ile büyüdü aşkımız, verdi tomurcuk,

Zemheride suyun donduğu gibi dondurdum,
Yuvasını arayan kuş misali daldan dala kondurdum,
Daha ölmeden mezarımı bana sen kazdırdın,
Sonumuz böylemi olacaktı beni çok şaşırttın.

Bu derdi sen açtın derman aratma,

Hep gol sayıldı feleğin kaleme attığı şutlar,
Bozulmuş akordu çalmıyor dertlice utlar.
Kaldırılmalı ortalıktan husumete ait tabular,
Yıkılmışsa gönül evi fayda vermez nutuklar.

Kalemler yoruldu feleğin vurduğu silleleri yazmaktan,