İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Sevmeyi bilen bu yufka yüreğime,
Birden fazla sevdaları yüklediler.
Bu güçsüz ve cılız bileğime,
Çok güçlüleri, bilek güreşi için üzerime saldılar.

Anne,

Mevsimlerden hazan mevsimi,
Sararmış yapraklar bir bir dökülüyor.
Gecelerden karanlık bir gece,
Ay doğmamış sanki yıldızlar görünmüyor.

İnsanlardan bir insan,

Akıyor sevda pınarlarım dupduru
Nazlı yare giden yollar kupkuru
Sevenlerin yüreği hararetli olur
Bulup getirmek gerek her daim karı

Akıyor sevda pınarlarım deli

Ahh ey sevgili!
Gurbet kuşlarıyla selam gönderdim sana sıladan
Aldın mı?
Selam ile birlikte bıraktığın ten kokunu da yolladım.
Niye yolladın diye sorma!
Ama illaki sormakta ısrar edersen söylerim.

Aşk, çözer bir anda sevdalı gözlerin, şifresini,
Hummalı bir ateş sarar, beti benzi kaçmış çehresini.
Sevilenin bahçesinde, mahir bir bahçevan eder,
Naz ve cilvesiyle biler, sevdalının dehresini.

Aşk, kuzu eder meletir, günlerce arkası sıra,

Aşk, bazen demiri muma,
Bazen de sultanı köleye döndürür,
Aşk, bazen hizmetçi eder umuma,
Bazen de taş kalbi yufkaya döndürür.

Çerçi oldum aşkın yolunda,
Envai türlü sevdalar sattım.
Döğme görünce yar kolunda,
Sevdama bir yenisini kattım.

Hamal oldum aşkın hanında,

Paslı bir çivi oldun yüreğime battın,
Bir kez kavga ettik diye beni sattın.
Ben senin için gönül evleri inşa ederken
Sen ise aşıma ekmeğime zehir kattın.

Ekmeğini ha bire sevda suyuna bandın,

Uğruna seve seve öldüğüm milletimin insanı olmuş asimile
Namusumu teslim ettiklerim bile kalmış şeytandan hamile
Olur olmaz her yerde anlatırım sıkıntılarımı
Ama bir başıma kalırım her daim zerzenişlerim olur nafile

Bu kadar asimile olmamız çok gidiyor ağrıma

Aşkın, çocuksu yufka yüreğimi ikiye ayırdı.
Gizlendi,bu güzel sevdanın karanlığında,
İsmini altın harflerle yazdırdı,
Şah damarımda dolaşan kanın sıcaklığında.

Bu sevdanın tükenmeyen sıkıntılı mutluluğunda,