İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Seherlerde uyan,
Veli zatlara dayan.
Nedamet duyar,
Rahmani yoldan cayan.

Erken yat erken kalk!

“Seni seviyorum” cümlesi boğazıma takıldı,
İçtim sevda kahvesini falıma bakıldı.
Varım yoğum aşkın pazarlarında ucuza satıldı,
Gizlemiş olduğun hançer yüreğime sokuldu.

Sevdalı bakışların ok olup deldi yüreğimden,

Bir taşla vurdum iki kuş.
Gel benimle aşkı konuş.
Bu gözler seni gördü göreli,
Yufka yüreğim oldu tuş.

Mendilim kenarı nakış,

Kadınım,
Sen, nabzımın düzenli atışı,
Sen, ,gözlerimin ferli bakışı,
Sen, soframın en lezzetli aşı,
Ve sen, umutlarımın dört nala şahlanışısın.

Kendimi bildim bileli, kazandım her şeyimi helal,
Haksızlıkların karşısında celallendim olmadım lal.
Ne zaman bir mazlum görsem,
Kesilirim iştahtan perişan olur bendeki hal ve ahval.

Kendimi bildim bileli,yüreğimde ağırladım insanları,

İmanın birinci şartı
Cennetin anahtarıdır!
Lailahe illallah!
Hararetli gönülde kar
En manidar yardır!
Lailahe illallah!

Madem dünyaya gelip gelmemek elimde değildi,
Yapılması gerekenlerin bilincinde olmam lazım.
Madem ölüp de tekrar dirilmek var,
Yaşadıklarımın hesabını verebilmem lazım.

Madem Allah kul hakkına karışmıyacak,

Mahir bir hırsız olabilseydim,
Önce sevdalı gözlerin sürmesini çalardım.
Sevmeyi bilen gönüllere girebilseydim,
Önce sevmeyi düstur edinmişlerin gönlüne girerdim.

Aşkın dağlarının doruğuna çıkabilseydim,

Kopuyor ha bire gönlümde bu sevdanın kıyameti,
Gel otur yanıma! Biter belki de bu aşkın zahmeti,
Sevda nehrinin çağlayan sularında boğulacakken,
Yetişti yardımıma son anda büyük zatların himmeti.

Dinmeyecek bu fırtınalar, kasırgalar, tufanlar,

Yeri ve zamanı geldiğinde, bildiklerini anlatmıyorsan,
Anlattıklarını yaşamıyorsan,
Öğrendiğin ilmin hakkını vermiyorsan,
Meclislerde oturmaya hakkın yok!

Başkalarını ağlatıp da sen ağlamıyorsan,