İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Kanatlanmış sevda kuşum,
Her uçuşta dökülüyor tüyü.
Gönül ocağıma koymuşum,
Zarar veremez hiç bir büyü.

Sevda kuşum yapmış yuva,

Sevda güvercini ol ama uçma damımdan!
Arzuhalci ol haberdar et onu ahvalimden!
Şeyda bülbülü ol sevdayla şakı seherlerde ha bire!
Aşkın makamı çalınsın sadece sevda kavalından!

Tara kahküllerini geç sevda aynasının karşına!

Öyle yaşamalısın ki,
Ölümün herkesi derinden üzmeli,
Yokluğunda varlığın mum ışığında aranmalı.
Öyle yaşamalısın ki,
İnsanlığın insanlara örnek olmalı,
Sevgi pınarları ise seni akmalı.

Zihinler allak bullak,
Yürekler ise paramparça.
Yarınlara dair umutlar sürgünde,
İnsani duygular ise küskün,
Gönül tarlaları mahsul vermekten bıkkın,
Çekilmiş sevgi kılıcı ama paslanmış kın.

Dertlerini etmiştim kendime gönül sazım,
Kendini beğenmiş yare geçmiyordu nazım,
Giderayak hediye ettiği kenarı işlemeli mendille,
Silerdim her ağladığımda sevdalı gözyaşım.

Takınmıştı sevda maskesini etmişti beni maşa,

Yari gördüm çok üzgün,
Hayattan olmuş bezgin.
Ömrüm geçti yollarında,
Seyyah misali oldum gezgin.

Yari gördüm daim güler,

Seherlerde uyan,
Veli zatlara dayan.
Nedamet duyar,
Rahmani yoldan cayan.

Erken yat erken kalk!

“Seni seviyorum” cümlesi boğazıma takıldı,
İçtim sevda kahvesini falıma bakıldı.
Varım yoğum aşkın pazarlarında ucuza satıldı,
Gizlemiş olduğun hançer yüreğime sokuldu.

Sevdalı bakışların ok olup deldi yüreğimden,

Bir taşla vurdum iki kuş.
Gel benimle aşkı konuş.
Bu gözler seni gördü göreli,
Yufka yüreğim oldu tuş.

Mendilim kenarı nakış,

Kadınım,
Sen, nabzımın düzenli atışı,
Sen, ,gözlerimin ferli bakışı,
Sen, soframın en lezzetli aşı,
Ve sen, umutlarımın dört nala şahlanışısın.