İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Arkadaşım oldu boynu bükükler
Sevda hamalı taşır envai türlü yükler
Sevdalıların aşk meclisinde
Konuşur kıssadan hisse büyükler

Arkadaşım oldu dolambaçlı yollar

Derdine bulunmuyorsa deva,
Zaferle bitecek uğraştığın dava.
Rahmani uğraşılardan başkası,
Sadece tenefüs ettirir sana hava.

Sevdana yoksa sevilenden karşılık,

Ben ağladıkça sen gül,
Gül ki mutluluklar güversin.
Ben azap çektikçe sen sevil,
Sevil ki güller açmasın utansın.
Ben yüreğimi dağladıkça sen sefa sür,
Sür ki bu dünya sana dar olmasın.

Yıkar!
O yar gül suyu ile elin yüzün yıkar,
Düşman kurşunları yıkmaz beni,
Ama yarin celalli bir bakışı beni yıkar.

Yatır!

Dos doğru ol her daim elif gibi,
Suların berrak aksın görünsün dibi.
Günah ve sevap defterine yazdırır,
Her şeyi gören kainatın yüce sahibi.

Elif gibi her daim dimdik dur!

Ben sevda ırmağı oldum
Hep seni aktım
Sen ise güneş oldun
Hep beni yaktın

Ben rahmet yağmurları oldum

Senden sonra sevda çerçisi oldum
Sokak, sokak kapı, kapı dolaştım,
Çok güzel sevdalar vardı heybemde,
Ama gerçek alıcı bulup satamadım.

Sevda fidelerini diktim her yere,

Seni seven sevdalı gözlerim,
Yalan söylemez asla.
Sana söylediğim sözlerim,
Yapmacık olamaz asla.

Ben seversem işin kolayına kaçmam,

Seni sana anlatmaktan, bitap düştü ağzım dilim,
Gülümsersen bana, yeterdir bir hasır ile bir kilim.
Bırak artık bir kenara, celali ve haşin bakışlarını,
Sana olan aşk ve sevdama karşı, biraz da göster hilim.

Seni sana sormaktan, yufka gönlüme geldi artık gına,

Bendeki yürek ne zaman tutulursa bir sevdaya,
Rastlar benden daha da kabadayıya
Olmaz aynı mekanda iki kükremiş aslan,
Alır yaşama şevkimi döndürür beni mevtaya.

Bendeki yürek ne zaman darılırsa eder iltica,