İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ey yar,
Sen gören gözlerim, tutan ellerim,
Sen aşkını sevdanı şakıyan bülbüllerimsin.
Ey yar,
Sen yağarken birbirine değmeyen kar ve yağmurum,
Sen hasımlarımı bir vuruşta deviren yumruğumsun.

Ey kardeş,
Düşün her şeyi derinden,
Kaç şeytanın şerrinden.
Dilerse yüce yaradan,
Dağları oynatır yerinden.

Ey nadide yar
Patika yolları arşınla,
Küstürme çatık kaşınla.
Artarsa yürek hararetim,
Düzene koy göz yaşınla.

Kalmadı aşkın heybesinde azığım,
Mahirce çok muhkem örülmüş tuzağım.
Aşkın yollarında menzil murad alamadım,
Çok erken hazana uğradı gönül bağım.

Kalmadı aşkın matarasında içilecek suyum,

Nedir ki, Ömür dediğin,
Bir pınar misali şarıl şarıl akıp gitmiyor mu?
Nedir ki, mert ve babayiğit dediğin,
Kalleşçe arkadan vurulmuyor mu?

Nedir ki, güzellik dediğin,

Sevmeyi bilen yüreğime keşke döküleydi kezzap,
Zira sevdan çektirdi bana azap üstüne azap.
Genç ve delikanlı yüreğim eridi bitti oldu harap,
Aşkın kızgın kum çölünde gördüm ha bire serap.
Keşke sana sevdalanmasaydı bu yufka yüreğim,

Gözlerin yeşil
Gönlüme seçil
İpek kumaş ol
Üstüme biçil

Gözlerin ela

Yüklüyorum sana olan duygularımı sevda kervanına,
Aşkını yazıyorum konakladığım hanın duvarlarına.
Hayalinle şirin uykuların en şirinine dalarken,
Gül kokun buluşuyor gönlümün kuş tüyü yatağına .

Alıyorum hatıralarımı yanıma uzaklaşırken özümden,

Kim ne derse desin insanlık hüsranda,
Kaybetmiş insanlar insanlıklarını maddiyatla,
Silkelenip kendilerine gelmeleri gerekir,
Batmışlar boğazlarına kadar bulanık sularda.

Mutluluk ve huzur her zaman zenginlikte bulunmaz!

Seni sana sormaktan, haddinden fazla üzgünüm,
Gamsız geçmiyor ne ayım ne de günüm.
Sen gibi birine sevdalanır sevdalanmaz,
Konuşulur oldu sevda meclislerinde şan ve ünüm.

Seni sana sormaktan,yorgun ve bezginim,