İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ey gözlerimin nuru,
Halimi ahvalimi sorarlarsa senden,
Karadenizde gemileri batmış misali dolaştığımı,
Dümdüz sokaklarda yolumu kaybettiğimi,
Yad ellerde avereler misali gezdiğimi,
Yaman bir halde naçar olduğumu söyle!

Sevdamı koydum aşkın yoluna,
Yürüyorum aheste aheste.
Aşkın sancıları girmişse sol koluna,
Sevda güvercini bir garip olur kafeste.

Ömrüm adadım aşkın hatırına,

Kaybettim aydınlıkta yolumu
Göremez oldum sağımı solumu
Genç yaşımda kamburlaştı belim
Bırakmadılar bitirdiler umudumu

Buda mı gelecekti başıma

Bu aşkın mazlumu hep ben oldum
Kederlendim hep tasanla doldum
Yemyeşil bir fidan iken
Yarını olmayan hali yaman oldum

Dağların uçurumunda senin için yol oldum

Meyledersen dünya malına,
Güzel düşünen herkes acır haline!
Aklını başına devşirmezsen,
Acı sirkeyi değiştirirsin balına!

O güzelim asaletli bakışların değer dünya malına
O tatlı gülüşlerin götürür insanı başka diyarlara
O ceylan yürüyüşün mutluluk aratmaz insana
O mahsun ağlayışın sattırır insana her şeyini pazarda

O sesindeki titreyişin üzer insani günlerce

Sen, rahat alıp verdiğim nefestesin.
Sen, som altından yapılmış kafestesin.
Sen, dünya dillerine çevrilmiş güftedesin.
Sen, aşk motifleriyle süslenmiş efsunlu festesin.
Ve sen, ihlaslı bir Abidin itinayla giydiği mestesin.

Allah'ın bir adı da Rahman.
İnsan olana gerek kamil iman.
İnsan dost olursa kör şeytan ile,
Şaşırtır kıblesini vermez insana aman.

Allah'ın bir adı da Rahim.

Güldür!
O yar henüz koklanmış güldür.
Bir ricam var felek senden!
Yaşadıkça yarimi sen güldür.

Sancır!

Ey gözlerimin nuru,
Sen vefalıların vefa abidesi,
Sen nefsin cihadında galibiyet hediyesi,
Sen tarif edilemeyen aşkların anlam ve ifadesi,
Ve sen tarihe mal olmuş sevdaların kutlu neticesisin.