İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Yağmalama ne olur, yapaylıktan uzak sevdamı!
Canı gönülden seven biri gibi sor halımı ahvalimi!
Kurumuş yaprak misali uçurma sevdandaki aşkımı!
Eşine ender rastlanan sevgiyle bertaraf et evhamımı!

Yağmalama ne olur, sevda cengi sonrası ganimeti!

Ah sevgili yar, yerinde olsaydım,
Adına türküler bestelerdim.
Kucaklar dolusu güller destelerdim.
Otururdum sevdalılar meslisine,
Yaradandan her daim onu dilerdim.

Yasladım yanımı yosunlu bir taşa.
Benzettiler beni kanadı kırık kuşa.
Tam menzil murat aldım derken,
Döndürdü felek beni yeniden başa.

Yasladım sırtımı dost bildiğim birine.

Yavrucuğum!
Değişmiş düzen ve devir.
Yürekler olmuş kevgir.
Sen sen ol güvenme kimseye!
Yüzün sadece Allaha çevir!

Yarimin başındaki puşu yamalı,
Maharetli yar gelir elleri kamalı.
Özene, bezene giymiş yar eteğini,
Aşkın kumaşından sevda damalı.

Yarimin boynundaki atkı kareli,

Yarimin sevdiği renk beyaz,
Her bahardan sonra olur yaz.
Katip ol al eline kağıt kalemi,
Söylemeden ahvalimi yaz.

Yarimin sevdiği renk mor,

Yar isterim,
Kapıyı daim bana o açsın!
Bensiz oturmasın sofraya!
Tebessüm eksilmesin suratından!
Tavşan kanı ikindi çaylarını o demlesin!
“İyi uykular”,”Allah rahatlık versin”demeden uyumasın!

Yarrr!
Celali bir bakışın eder gönlümü hurdahaş!
Sevda sürmeli gözlerimin didelerinde eksilmez yaş!
Sevilen kurmuşsa otağını sevenin gönlünde,
Aşkıların meclisinde olur çok önemli bir baş!

Ağladım yar yolunu beklerken için için,
Bilmem sevdama karşılık vermez yar niçin,
Hayatın bereketli sulu topraklarında,
Aşkın tırpanıyla habire sevda hasadın biçin.

Bekledim sabır ve metanetle yar diye diye,

Aşkın kelepçesi, bağlanır bağlanmaz koluma,
Sevmeyi bilmeyen taş yürekliler çıktı yoluma.
Nazarı dikkate almadım her istasyonda durmadım,
Şevkle yürüdüm menzile, bakmadan sağıma soluma.

Aşkın yüzüğünü, takar takmaz parmağıma,