İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Hısımlarım olmuş hasım.
Delinmiş su içtiğim tasım.
Kendimi bildim bileli,
Bitmiyor bir türlü yasım.

Hısımlarım olmuş çıngıraklı yılan.

Toydur,
Sevdiğini yarı yolda koyan toydur,
Her sevdalı için en muhteşem arzu,
Kırk gün kırk gece çalınan toydur.

Dinle!

Yalnızlığımı, sensiz geçen geceler ile paylaştım.
Mecnun misali, bu sevda için, çok çöller aştım.
Yedi veren gül oldum, etrafıma kokular saçtım.
Çok sevdalar gördüm, yalnız senin sevdana bulaştım.

Sevdan hatırı için, aşk zehirini doldur ver çekinmeden içerim.

Hasret nedir ki, yar yokluğunun yanında?
Bunu ancak yaşayan bilir!
Gurbet nedir ki, yar gözlerimin önünde olmadığında!
Bunu ancak yürekten seven gözler bilir!
En acı gurbetler yarin yokluğunda yaşanır!
Sevgi pınarı olur, didelerden sevgi akar!

Aşkın yağmurlarıyla sırılsıklam olmak,
Nadide sevdan ile iliklerime kadar dolmak,
Muhammedi gül ağacında dikenleri yolmak istiyorum.
Hediye ettiğin sevda işlemeli mendili sol tarafıma takmak,
Sevda yolcusu olmayanların gözüne şimşek gibi çakmak,
Senden başkasını görmeyen mahmur gözlerle sadece sana bakmak istiyorum.

Kabuslu geceler uyutmuyor
Sevdalı gözlerim mahmur
Bülbüllerim artık şakımıyor
Daha çok su isteyecek bu hamur

Saatin durmuş sanki akrep yelkovanı

Kadın vardır, ağzından hep bal dökülür,
Hayat arkadaşını, her halukarda güldürür,
Kadın vardır, mevsimlerden hep baharı yaşatır,
Zemheri ayında, temmuz güneşi gibi ısıtır.

Kadın da vardır, insanı yaşarken öldürür,

Dinmedi bu sızı iyileşmedi bu yara,
Damlıyor yaramın kanı bembeyaz kara,
Bu gönül düşecek mi hep böyle zara
Allah aşkina bulun iyileşmeyen yarama bir şifa.

Gönül yaraları hep böylemi olmalı?

Takat mi bıraktın sevgiliye koşacak,
Neşe mi bıraktın sevgiyle çoşacak,
Alıp götürdün neyim varsa vicdansızca,
Ama günün birinde tek tek hesabı sorulacak.

Yaş mı kaldı gözlerimde ağlasın,

Yatılırdı toprak damlarda seyredilirdi yıldızlar ay ve asuman.
Bacalardan tütmezdi asla ve asla bu kadar sağlığa zararlı duman.
En fakir bile mesut bahtiyardı hali ahvali değildi bu kadar yaman.
Dargınlıklar ve küskünlükler bayramlarda biterdi çabuk geçerdi zaman.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.