İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Aşkını nakşettim, gönül gergefine,
Seherlerde yalvarıp yakardım dertlerin def'ine.
Doldurdum sevda kalemine aşkın mürekkebini,
Arzuhalimi yazdım doksandokuz esmalı yerin göğün sahibine.

Aşkını anlattım, sevda meclislerinde şakıyan bülbül misali.

Ara bul insanın güler yüzlüsünü,
Allah cennetine koyar doğru sözlüsünü.
Kara karıncadan haberdar olan Allah,
Bilir her insanın saklısını gizlisini.

Ara bul insanın merhametlisini,

Ara bul insanın arifini,
Anlatsın insanlığın tarifini.
Usanıp yorulmadan bulmaya çalış,
İnsanların en kibar ve zarifini.

Ara bul insanın kibarını,

Karanlık Gecelerde ay ışığında aradım seni
Yağmurlu gecelerde damlaların ıslaklığında,
Karlı gecelerde tanelerin serinliğinde,
Puslu gecelerde çiğ tanelerinde aradım seni,
Hayalin geldi, Sen gelmedin ey Sevgili,

Sevmişim öyle birisini ki, zalimden de beter,
Durmadan, vuruyor yaralı gönlüme neşter.
Çok rencide etti beni, dayanamıyorum artık yeter,
Ama insanoğlu beşerdir bazen nefsine uyup şaşar.

İyileşmeyen yarama döktü tuz biber,

Onu her gördüğümde,
Yüreğim ile birlikte sesim de titrerdi,
Sevincinden yerinde duramayan bir çocuk misali,
Dikkat çekmek için ilginç hareketler,
Sergilemek isterdim.

Ah gönül ah.
Sen bana çok çektirdin.
Beni kapı kapı dilendirdin.
Aşk suyunu içebilmek için,
Pınar pınar gezdirdin.

Ahh anne ahh,
Sen yoksun şimdi halim yaman,
Çirkinliklerin içinde kayboluyorum,
Riyakarlar etrafımı sarmış,
Ne yapacağımı şaşırmış,
Kara kara düşünüyorum.

Anne,
Güvendiğim, çok sevdiğim dostlarım da
Atın hem nalına hem de mıhına vuruyorlarmış
Ben farkında değilmişim
Uğurlarına seve seve ölmek istediğim dostlarımı yeni tanıdım
Aslan postuna bürünmüş tilkilermiş

Anne,
Şirin uykulara hasret mahmur gözlerim,
Çocuklarıma bile artık tesir etmiyor sözlerim,
Soframda şükrünü eda edemediğim onlarca nimet var,
Ben ne hikmetse çocukluk yıllarımın fakirliğini özlerim.