İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Nasırlı ellerinden öpmek isterken
Sevdalı bakışlarını özledim
Gönlüme giden yollarını arşınlarken
Aşkınla sevda kılıcını biledim

Aşkınla dokudum ilmek ilmek sevda halısını

Sen, buğday benzli gültenlim,
Sen, gamzeli yanaklı, sevdabenlim,
Sen,ağzı ballı, dudu dillim,
Ve sen, ceylan gözlü, sevda sürmelimsin.

Sen,dertli şakıyan bülbülüm,

Arşınla arşınlayabildiğin kadar,muhabbet yollarını aşk ve iştiyakla,
Menzil murad almak istiyorsan,nefsin deryasını geç çıp çıplak ayakla,

Zifiri karanlıklar gibi ört dostlarının kusur ve ayıplarını.
Ne pahasına olursa olsun,unut dost yolundaki kayıplarını.

Çaykarası sevdalı gözlerin etmiş beni mülteci
Terki vatan ettirmiş ben gibi yufka yürekli genci
Ağrı sızı nedir bilmez idi nazik bedenim
Taht kurmuş şimdi yüreğime envai türlü sancı

Çaykarası muhabbetli gözlerin etmiş beni konuk

Var,
Beni de seven bir yarim var
Yar firakına dayanamazsan.
Koyul aşkın yoluna, yare var.

Bendim,

İçimde,
O yarin yarası var içimde!
Yeter ki nazlı yar versin!
İçerim ağıları bir içimde!

Yandı,

Çocuksu yüreğimi çalmak istediler.
Zira, saf duygularla dop doluydu.
Çirkinlikleri tanımıyordu bu yürek,
Allemlerden kullemlerden çok uzak çarpıyordu.

Çocuksu yüreğimi yerinden koparmak istediler.

Birlikte diktiğimiz fidanlar filizlendi,
Gölgelerinde çok sevdalılar gizlendi.
Aşkımız sevdamız devam ettikçe,
Aşıklar tarafından yaşadıklarımız şevkle izlendi.

Sevilensin diye yolların gözlendi,

Tapılacak birisi varsa o da kainatı yaratan Allahtır,
Canı gönülden sevilecek birisi varsa o da Resulullahtır,
Bunların aksini yapanların sonları er veye geç hüsrandır,
En hayırlı insan,insanlara en çok faydası dokunandır.

Ne kadar çalışırsan çalış,bitiremezsin dünya işini,

Ey canan!
Özüm özüne emanet!
Seven etmez ihanet!
Sevilen sevenin gözünde,
Olur en değerli zihnet!