İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Akan suyumu kurutma benim!
Canı gönülden zaten yoktur sevenim.
Açmakta olan gonca güllerimi soldurma benim!
Yaralı koyma beni zaten soranım yoktur benim.

Bir sevda kıvılcımı düşerse sevmeyi bilen gönüle,

Omuzunda çile heybelerini taşıyan adam,
Zorlanarak yürüyordu ağır ağır.
Onu her gördüğümde zonglardı kafam,
Gözlerim yorulur kulaklarım işitirdi ağır.

Sokulmak istediysem de yanına izin vermedi,

Sevda denizinin kasırgasında boğuluyorum,
Buğulanmış pencereme adını yazıyorum.
Demledim tavşan kanı çayını,seni yudumluyorum,
Seni seviyorum diye dostlarımca horlanıyorum.
Dileğim odur ki ayrılık bir an önce son bulsun.

Benim sevdam gizli değil,tam aksine eşkere,
Nişanlanmışım sevdanla bak gidiyorum askere.
Aynı yastığa baş koymak nasip olur inşallah,
Hayırlısıyla alırsam sevda görevinden tezkere.

Sevda askerliğini yaparken açacağım aşkın çadırını,

İmanı kamil insan, hazırlar kendine azık,
Aksi takdirde eder kendine haddinden fazla yazık.
Helal alın teriyle çalışıp çabalamazsa,
Cehennem zebanilerine olur sanık.

İmanı kamil insan,korkar gerektiği gibi Allahtan,

Sakız etti beni düşmez oldum ağzından,
Satlığa çıkardım bana asi olan hoppa gönlümü.
Kuruttum soldurdum gönlümün güllerini,
Yüreğime tuz biber döktü giderayak,
Çıkarıp atmak istedim bu bedenimden,
Gücüm yetmedi sevdalıları yardıma çağırdım.

Ben insanım diyende olmalı vefa
Etmemeli kimseye eziyet ve cefa
Dostları acından uyuyamaz iken
Sürmemeli nimetler içinde sefa

Ben insanım diyende olmalı basiret

İnsanlarda kalmamış güven
Artıkça artıyor birbirini sövüp döven
Her geçen gün azalıyor
Allah rızası için birbirini öven

İnsanlarda kalmamış sadaket

Nasıl ki bir insan özlem ile dolduğu zaman,
Akıyorsa gözünden yaşlar ister istemez.
Nasıl ki bir insan yeni sevdiği ve sevildiği an,
Duramıyorsa yerinde ister istemez,
İşte bende o anı yaşıyorum.

İstersen gönül hanesinde darağacını kur!
Yeter ki melül melül masum bakma!
İstersen muhacir et yad ellere sür!
Yeter ki gülümden başka gül yakana takma!

İstersen aşkın çöllerinde bırak aç susuz!