Hayat sarılmaktır.
Daha fazla kucaklamak,
daha fazla yorulmaktır
Bizi itse de ortamlar
kabuğunun dışına
O kabuğun dışında
Hayalimdin, eş oldun..
Ufkuma güneş oldun..
Sol yanımda kuş oldun.
Varlığınla yaşarım...
Yolumuz ortak şimdi
Yalansın sen, yalan dünya.
Yanıyorsun, yakıyorsun...
Yücelerden enginlere
Gözyaşı mı döküyorsun?
Hesaplaşsam mavi köyle.
Bir gün her şey bitecek,
Bitmeyecek umutlar.
En değerli bildiğini,
Kaybettiğinde donacaksın.
Yakında bildiklerinin,
Uzaklığını farkedeceksin.
Elimiz kolumuz bağlı,
Ayrı ayrı izledik Bosna’yı
Srebrenitsa’ya uzaklardan ağladık!
Medeniyet aradığımız batıda
Düğümlendi boğazımız...
Haykırdık,
Geçip gittiğinde anlıyoruz!
Zamanın kıymetini, kaybettiklerimizi...
Kaybolan zamana mı?
Kaybettiklerimize mi yanarız?
Bilinmez!
Ne getirip götürdünüz?
Bir kuş gibi uçmasanız!
Gah yüceltip batırdınız.
Bir de benden kaçmasanız!
Hey gidi hey! geçen yıllar...
Kuş tutarım diye göğe zıplayıp
Pençenle hayaller sıkmala aslan!
Yandaki merkebin aklına uyup
Ardındaki dağı tekmele aslan!
Aslan benim diye salla yeleni,
Hak doğruyu bilir şahitlik eder...
Bile bile İnkar eden zalimdir.
Zalime sarılan inkarı tadar,
İnkar ile zulmü güden zalimdir.
Zalime doğruyu göstermez Allah!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!