İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

Şimdi bir kere daha deneyeceğim şu rüyamda yazdığım,
Şiiri yazmayı…
‘Gökyüzünü mavi boyuyorsun’…
Aslında sen iyi yazarsın…
Kader oyuncağın ya oynadığın.
Gözyaşında kaç ben boğulmuş,

Sanıyor ki o dünya da tek
Bir gülü bırakırsak geride
Bin güle gideriz.
Ağlarken görmek ister o,
Ağlamayız güle güle gideriz...

SEN bende bir 'GÜLSÜN' inan ki,
BEN sende ' DİKEN' olsam kafi!

Öyle böyle değil,
Gökyüzü bu!

Ne zaman kuşlar bağırsa, çağırsa sana,
Ne zaman bulutları karanlık kaplasa,
Uzaktan bakınca ne - güzel!

Seni yüreğime kazıdılar,
Sonra yüreğimden de kazıdılar.
Hiç sesimi çıkaramadım.
Sen de hazinemdin benim.
Açtılar içimi,
Kazdılar, kazdılar...

Küçücük ateş yangın olur büyür de,
Yakan beni gözlerin olsun..
Yakan beni sözlerin olsun..
Ey ateş içimde büyüme...

Ateşte bazen soğuktur

Gül,
Gül ağlamasını bilmeyen kız, Gül!
Kendisinden başkasına eğilmeyen kız...
Her gün gözünün önündeyim,
Sen ister gör, ister görme...
Senden başkasını sevemem kız...

Sana sevdalı benim yüreğim gülüm,
Sana bağlandı yollarım benim gülüm,
Bugün tattım, tatmadığım duyguları,
Doğdum doğalı bugün en güzel günüm...

15.10.2008

yakın o bana her şeyden,
kim bu gözlerinin sahibi.
ve yüreğinin...
bensem, ben en bahtiyar adam olmalıyım.
...
gül... gül-dün, dün, bugün, yarın... hep

Ey hüzün katan, daha da hüzün katan gözlerine...
Gül -düğünde, Karadeniz Akdeniz oluyor ya yüzünde.
Bilsen ne sitemler gizli, ne fenalıklar,
Ne aydınlığı karanlık eden sözlerin de.
Ne ben seni bırakabilirim.
Ne sen beni...