koza yırtılıyor
sesin acı melodisiyle
yavaş yavaş hüzünle
esrarengiz dağlar
şimdi ufka bakan gözlerde
mustarip makber düşü yok
Gıdıklıyor ebemkuşağı
ve sobelenme korkusuyla sokaklar
zıplıyor gecelerde
tuzaklar kıyada kalmış nefes nefese
bir korkuluk dikiliyor ruhuma
Bu gece haykıracağım nasılsa öldüm
Kalbim takati ruhum aşkı verdi
Hicran makamı sonbahar ninnisi
Karagöz anladı ilk kez sevdayı
Bu gece bu mevsimde bu şiirde
Her gece: “ İyi geceler.” dediğim masal
Orada mısın?
Yine, bir var bir yoklarda mısın?
Mistik bir ruh gibi fısıldayan kelimelerin
Hangi sesin içinde can buluyor,
Orada mısın hala,
Kundağıma bağdaş kurdu hayat zerreleri
Bir yanda sonbahar ötesi gül mevsimi
Berimde akşamcı rüyaların korkusu
Sabret rüyalarımda zincirlenmiş bebek
Gölgelerin hangi elma kabuğuna sarılı?
Bir sorum daha var
Hangi dünyanın bahçesinde çiçeksin?
Cevap yoksa sen hala doğmamış birisin
Rahmin ağzında çığlık mı sanırsın
bu acele yürüyüşler
ihtirasın bedelinde doğan tenler
hangi gecenin mağdurusunuz
acele akan mevsimler ki pervane
kışı bir bir kazımak yaşam hücrende
Ateşi körükle önce, çerağ az beride
Gayrısı kendinden maşayı vur gönlünce
Otur dizcazıma haydi sessiz ol
Çömez bir kalpti benimkisi
Her gece yıldızları söker (beceremezdim ya)
Şaka gibi bir rüya düştü beynime
“Dur ondan öncesi var”
Babam ölmeden neler anlatırdı bana
“Bu dünya” derdi, “İnsan için yaratıldı”
Bağıra bağıra söylemek bu şarkıyı
Sızmak kanlı yaşların içinden bağrına
Kurumak orada
Tırnaklarınla kazırken beni
Bağrından sızmak kalbine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!