Hümeyra Gün Şiirleri - Şair Hümeyra Gün

her gece düşlerden
kentler kurarım...
bütün sokakları
denize çıkan...
çiçekli bahçeleri
baharda gazel dökmeyen...

Babam;
Sana hiç anlattım mı bilmiyorum ben en çok omzuna yaslanmayı severdim. O omuzlardan güç alırdım ben.Ağladığımda, sevindiğimde , çaresiz kaldığımda...

Son yıllarda ,her gün yanına geldiğim halde, pencereden gördüğünde, neşeyle el sallayıp, hemen beni karşılayan babam.
Her gün usanmadan dikkatle yüzümü inceleyen babam. En ufak bi değişikliği fark eden babam.
Her Allah'ın günü saçlarımı okşayıp "iyi ki varsın! "diyen babam.

Bu sabah da geçip gitti. Gün çoktan ortalandı. Zaman mı geçip gidiyor, biz mi içinden geçip gidiyoruz belli değil...

Ne yazayım diye düşündüm uzunca bir süre...
*Umudu ya , umudu yaz! *diyor iç sesim, beni çocuk gibi kandırmak istiyor.
Kaşlarımı çatıyorum , öfkemi anlasın diye...

Bugün 1 Mayıs.İşçinin Emekçinin Bayramı...
Biz yine evdeyiz. Pencereden dışarıyı seyrediyoruz.

İlkin 1977' yılının 1 Mayısı 'nı anımsadım. Yaşamını yitiren 34 insanımıza saygılarımı gönderdim.

Ardından,Amerika'ya uzandım. Dedim ya, *beyin ve yürek çok gezenti.

Kız Kardeşime ;

Dün biraz savruldum diye yazdım ya.. Gece telefonum çaldı ; * Dünyanın en tatlı sesiyle;
_Neden canı sıkılmış benim canımın ? dedi.
İnanın o anda sevilmenin mutluluğundan gözlerim doldu.Karşılıklı oturmuşuz gibi anlattık her şeyimizi...Saklısız, gizlisiz...

(Sonra yine sabah oldu..)

Hayat zorlaşınca
Şarkı söylemek lazım ♩ ♪ ♫ ♩♪♫♬
Diyor Sezen... ♩♪♫♬

Bir dal beyaz çiçek ...

(.. )
İster dostluk de,ister arkadaşlık
Bilesin ki sen benim için
Beyaz bembeyaz kalacaksın

Sonra Sabah oldu...

Hangi gece sabaha ermez.. Bugün de sabah oldu.
İlkin güneşe döndüm yüzümü... Güneşe tapınan bir eski zaman kadını gibi ellerimi birleştirip, selamladım onu.

Aklıma düştü Cemal Süreya;

Gece boyunca yağmur yağdı. Sabah sanki güneş doğmaya geç kalmıştı.Madran dağı öfkelenmiş gibi kapkaranlıktı.
Gökyüzünün mavisi görünmüyordu.

Bende bahçeye indim. Yağmur sonrası güller, hanımelleri , hatta mevsim çiçekleri,ilk defa baloya gidecek, çocukluktan yeni çıkmış genç kızlar gibi ışıl ışıldı ...Ama kokuyu anlatmak çok zor. Onu yaşamak lazım.
Hanımeli kokusuna gül kokusu , gül kokusuna ıtır kokusu karışmış...Hani o çok pahalı parfümleri yaya bırakır.

Sonra sabah oldu...

İlk cümleyi yazana kadar ne yazacağımı bilmeden oturdum uzun süre...
*Sonra sabah oldu..* Bu cümle, çekip alıverdi anılarımın üstündeki örtüyü.

Çocukken bir türlü bitmeyen geceleri düşündüm. Yüreğin kıpır kıpır bir türlü gözlerine uyku girmez...