İsmail olmak kolay,
Can nasıl olsa çıkacak.
Sen İbrâhim olabildin mi?
İsmail olmak kolay,
Ölüm nasılsa olacak.
Sen İbrâhim olabildin mi?
Çok beyaz sayfa kirlettik,
Ne şiirler yandı gönlümde.
Çok sevdalar eskittik,
Ne umutlar vardı tebessümünde.
Gülümsedin mi bahar gelir gül açardı,
Dünya tersine dönmedi,
Sen vuruldun bir kem bakışa.
Hayır iyiler hep sen ölmedi,
Sen kapıldın kötü bir akışa.
Her karanfil çiçek amma sen gülsün,
Papatya papatya bakar gözlerin,
Kalpte ağrı yüzde tebessümsün,
Hûş der dem halin sözlerin,
Her karga kuş lâkin sen bülbülsün.
Mujde müjde habercisidir ezgilerin, saadetin,
İçimdeki ölü,
Mezar arayan bir deli.
Ne anlaşılır ne susar dili,
Hep dikenli yolu.
Değme bana yanarsın,
Sen sevdadan ne anlarsın!
Dikeni batar eline şikayet edersin,
Sen sevme gülü katledersin.
Ne papatyalar kurur gönlünde,
Sen sevme aşkı ziyan edersin.
Taş kalbinde merhamet yok,
Güller açmaz mı benim gül bahçemde,
Şu gül yüzüm benim bir defa gülsün.
Gam keder dert tasa bahtsız sinemde,
Sen yine de gül ey benim gül yüzüm.
Ne zormuş sevmek ağır mı sevda,
Yolu yok gitmeli bu diyardan,
Hesap sorulur gönlü bahtiyardan.
Pîri fâni nur yüzlü ihtiyardan,
Duâ almak şereftir bize.
Kavgalar kısım kısım,
Sen benim geçerken uğradığım değil son durağım ol. Bak bakalım ben başka gemiye bilet alıyor muyum?
Sen benim yalnızlığıma merhem değil canımın bir parçası ol. Bak bakalım ben başka eczaneye giriyor muyum?
Sen benim bugünüm değil iki cihanda ömrüm ol. Bak bakalım ben başka rüyalara hevesleniyor muyum?
Ben mi, ben mi ne olayım? Ben senin için bir şey olamam hem de hiçbir şey olamam. Ya hu benim kendime hayrım yok. Sana ne verebilirim? Senin için ne olabilirim?
Ama sen öyle misin hiç? Seversin sevilirsin şöyle yürüyünce bir güzel süzülürsün. Rüzgâr azıcık sert esse üzülürsün. Duyguların var evvelâ. Sevdaların, hulyaların...
O anlamlı anlamlı aşk dolu bakışların.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!