Ellerim titriyor,
Aylardan, yıllardan bu yana,
Neden mi?
Bilmiyorum!
Beynim ağlıyor,
Ruhsuzluğum vicdanımla,
Fikirlerimi tartışırken,
Benim aklımda sen varsın.
Seni düşlemeyi düşlerken,
Yanında masum sessizliğin,
Yazamadığın kelimeler terkettiler.
Hangi kentte özlüyorum seni?
Öyle çok gürültü var ki,
Duman duvara vuruyor sanki
Ya da,
Yelkovan akrebi dövüyor gibi...
Yasak sanki huzurum, coşkum.
Tutsağım ve var olan yokluğum.
Bırak kokumu gitsin,
Bütün şehri dolaşsın…
Herkes koklasın…
Nasıl olsa,
Hiç kimse senin gibi koklayamayacak…
O yine seni bulacak….
Nasıl bir sabaha ulaştık böyle….
Uykusuz ve susuz,
Ama Susuzluğum kuraklıktan değil,
Rakıdan….
Sen hatırlıyor musun?
En son beni öpüyordun,
Ne yaptım?
Bir konser izledim,
Çok beğendim.
Azıcık eğlendim…
Ne yaptım?
Arasıra uğra,
Ki;
Yaşadığımı kontrol et…
Ama sakın uyandırma,
Belki uykuya yatmışımdır,
Seni görmek adına…
Neredesiniz dostlarım?
Uyuyormusunuz?
Ben uyumuyorum...
Sizleri bekliyorum...
Yanımda yatan,
Son sevgi çiçeği,
bazen insan kendine birşeyler söyler sonra yine kendine cevap verir..