Karanlığa dalarken
Gece göğe bakarken
Sigaramı yakarken
Ben seni özlüyorum
Senle düşe dalınca
Beni hiç düşünmedin mi?
Ne eder ne yapar
En derin karanlıktan her gece
Nasıl sabaha çıkar
Hiç düşünmedin mi?
Bir kez olsun
Benim katilim sensin.
Beni mahkûm eden sen
Beni gecelerce düşündüren
Beynimi zonklatan sensin.
Beni yaşatan da sen
Bir başka doğuş için
Yazılmış alnıma dolandım durdum
Belki bir gün biter diye avundum
Takatim kalmadı artık yoruldum
Bu sürgün bu hasret kaç sene sürer
Yine karlar yağdı su yüce dağa
Farklılaşmak isterse bir kişi
Ayrılabilir ana kütleden.
Ama işte bir gün herkes isterse
İşte o zaman farklılık olmaz.
Devrim mi dersin?
Toplu değişim mi?
Geceyi iyi bil dost
Bak karanlığın içinde
Kindar unutkan,
Nefret yüklü beyaz güvercin uyudu.
Katil bir ruh döküldü saçaklardan
Dünkü acı unutuldu
Benim fermanımı yara yazmışlar
Derdim dermanını zora yazmışlar
Şu benim bahtımı kara yazmışlar
Denerim denerim çözemem dostum
Benim vuslatımı nere yazmışlar
Ey aklı hür eden delilik
Ey zulme boyun eğen kudret
Doğruya sırt çeviren erdem
Bileklerimi büken gerçeklik
Söyle, varlığımız neden?
Gitme çeçen kızı
Mor dağların yıldızı
yüreğimde kaçak sızı hey!
Gidersen yıldırımlar
Saçlarıma dökülür
Mutluluk gülüşünden öteye geçemez
Kar örtemez tenini
Deprem bile sallayamaz
Gözlerin kadar beni
İklimlere uzanan bir yağmur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!