Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Bugün Dünya kızlar Günü !

'' Ben 1962-63 öğretim yılında Nazımiye Yatılı Bölge İlkokulu'nu bitirdim.Yaz tatilini köyde geçirmek üzere yola çıktım.Köyümüz yayan 2 ile 3 saat sürerdi.
Bir dağ köyü olan Çevrecik Köyü ,gerçekten 3.cü jeoloji zamanında dağlardan koparak çukura yerleşmiş,etrafı dağlarla çevrili bir köy...
Cumhuriyetle birlikte bizim köyümüzde okuma yazma hızla başlamış. Büyük ağabeyim 1950'de Akçadağ Köy Enstitüsü mezunudur.Büyük ablam hariç hepimiz okuduk.Feodal yapının etkisi,babacığımın karşı koyması,ağabeyimin okulda oluşu ablamın kaderini değiştirmemiş.14 en çok 15 yaşında evlendirmişler.

Durma git gönül yüreğinin gittiği yere
Dönüp bakma ardına geçmiş maziye
Alev kor kor sarmış umutların tümüne

Umut olmayınca dağlar aşılmıyor.
Cesur adım atmayınca başarılmıyor
Desenize Gençlik Hitabesi okunmuyor
Atatürk çoktan fani dünyadan göçtü
Vatan hainleri hala çok çok korkuyor...
*

taranır
zülüfler parmaklara
bir esinti başlar

Eğitim ;
doğruluk,
akıllcılık ,
çağdaşlık,
kişilik,
öz benlik,

Ne çağlarsın deli gönül naçar naçara
Mevsim kış kar yağıyor dağlara taşlara
Umutsuz güneş doğmuyor sabahlara
Ülke deve sırtında milletçe basmış dikene

Betonlaşma durdurulmalı
Semtlerde,mahallelerde park ve dinlenme alanları olmalı.
Pahalılık ortadan kaldırılmalı..
Gökdelen yapımı durdurulmalı.
Sit alanları korunmalı.

Üstünde kırmızı çiçekli fistan,etekleri sallanır
Uzun olur kuşağı,arkadan kelebek bağlanır
Yürür mü,seker mi bilemez sin,sanki uçar
Hayalinde demet demet yemlik,elinde çiçek

Şansızlık vakitsiz çaldı mı ,
Sıkı sıkı kapatacaksın kapını
Düşüncesizlikler dans etti mi,
Yol vereceksin tüm kötülüğe
Bir daha uğramasın hanene...
*

ne solgun yüzlü ayın hüzünlü bakışları
ne de sonsuz yıldızın gülümseyen gözleri
ıssız karanlığın koynunda savrulan gecede
şehrin bütün ışıkları da sönük yine
ilkbaharın son yağmurları düşüyor şehre