Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Adam olmuş millet sayesinde tepede başkan,
Israfı şatafatı çıldırmış saraylının lüks aşkından
Saray aşkı çıkarmış yolsuzluğu ahlaksızlığı baştan
Yalan yanlışla zamansız telli sazdır her makamdan...
*

ruhumun aydınlığı gözümün nuru
yana yakıla çağladın hep nehirlere
damla damla bal süzüldü petekten
saf duru kristal tanyeri aydınlığında

Biz seninle komşu muyuz
Sen istediğin gibi evime girebilir misin
Bahçeme girip gül derer misin
Destursuz malıma dokunabilir misin

Tünemiş evlerin saçaklarına
Çığlık çığlığadır akbabalar,
Pervaza asılmış direniyor umut
Karanlığa direniyor kahraman millet...

Senem Hayriye Aygül.

Erozyon olmasın ağacı sökme kökünden
Pişman olursan bedua alırsın kendinden
Hep zarar edersin yeşile değer vermezsen
Kuraklık başlarsa kurtulamaz çöl olmaktan

Şiir : Senem Hayriye Aygül
Müzik ve Beste : Hikmet Okuyar
*
Sırtını dayamışsın ulu yalçın kayalıklara
Bir selam gönder ılgıt ılgıt esen rüzgara
Dağ çiçekleri kokusu getirsin nazlı Yar'a

Mevsim dönerken aylardan Şubat'mış
İlkbahar cemre ile doğayı uyandırırmış
Lale sümbül nergis toprakla uyanırmış
Sevgi çiçek açarak dönermiş mevsimler

*
Ülkenin ormanında taze bir fidan,
dalında yaprak yaprak yeşilin tüm renkleriyle muhteşem...
Rüzgara uçuşan
sarı sarı yapraklarla sürüklenirsin sonbahar mevsimine

Neden sana vurgunum ki toprağım
Mıknatıs gibi beni ve sevenlerimi çekiyorsun
Şu göçebe dünyadan bıkan dost mu arıyorsun
Sevdiklerimi birer birer alirken doymadın mı
toprağım

Gece karanlığı
göz gözü görmüyor
çatılar dövülürken yağmur darbeleriyle
saçaklar gömülmüş sulara,
çağlayanlar akıyor damdan,