Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Buluta uyurken eser dağ yeli
Karlar silerken ayak izlerini
Rüzgar deli yağmur deli sel deli
Ne hayal kalır ne gönülde sevi

Yolum düştü bir zamanlar bilinmezistana
Sevdam gömüldü ecelinden tez kabristana
Dostlarım sormuyor n'oldu ah ah cananıma
Ateşler düştü umudu yaktı tutuşan bağrımda

taşımadı toprağı ayak izlerimi
silmedi hayalimde gözrengini
sarmadı kollarım olmayan seni
içimde büyüdü hasretin özlemi
*

Üst geçitteyim,
dayandım korkuluklara baktım uzaklara...
Karşımdaki bayırda
kara keçiler yayılmış çalılıklara
Kara kara bulutlar çökmüş dağlara,

seni seviyorum diye sakın üzülme
yüreğin coşmuyorsa benim sevgime
evet demek için zahmet etme kendine
gül döküp yollarımı süsleme istemem
*

Umut neler yaptırmaz ki seven gönüle,
İyi niyet ile çıkar yollara,aşk yüreğinde
Melek diye renkli gelinlik giyer gülnihal
Verdiğin emekler döner bağda güllere

kendi kendime gülümsüyorum
bu nasıl bir insanlık,
nasıl bir adamlık
cent cent değer kaybeden bir zamanda işe yaramıyor

Unutma

Günaydın
Umutlarım
deste deste yayılmışsın afaklara

Takıldık dönme dolap çarkına
Günden güne varıyoruz farkına
Gidişat iflastır vatan ve ulusa
Bir olursak güneş doğacak ufukta
*
Herkes sövüp sayıyor yanlışlara

tek damlaydı
damlaya damlaya
aktı sel oldu ayrılık,
büyüdü yerleşti ruhlara,
deryalar yarattı çöküntüler arasında,
kırık hayaller filizlendi çiçek çiçek