Lüzümsuz bulgulara şüphe etmeden
Çoşkun dalgalarıma set çekebilir misin?
Durabilir misin?
Yanımda yamacımda dimdik çınar gibi
Ben bu yürek yangınına düştüm düşeli
Ne Mecnun'u tanırım ne de Kerem'i
Sanmayın üzülmem takmam bir şeyi
Yüreğim közlenmiş bir yangın yeri
Yanar umutlarım kalır külleri.
Yarım kalmış bir şiirdir hayat,
Kimsenin tamamlayamadığı
Tam anlayamadığı...
(türkmenkızı)
Esiyor buz tutan sözcükler ötesinden
zamanın en bilinmedik şiirleri
Lal bedenleri mest eden ahenkle
Ama gözlerde beliren gökkuşağı
Topal ayak ilerliyor redifsiz kafiyesiz bir başına
Bilindik satırların yeknesak adımları eşlik ediyor
Yarım kalmış şiirlerimin
bir türlü dile gelmeyen
son nakaratı gibiydi Zila!
Gelse tamamlanacak tüm eksikler...
...türkmenkızı...
Etle tırnak idik senle
Ah ettikçe acır sızım
Otur şöyle beni dinle
Yaramız aynıdır bizim
Seçtiğimiz acı derin
Çok öksürüyorum;
hastamısın diyorlar.
Yokluğun boğazıma takılmış yar,
Yutkunamıyorum bilmiyorlar.
...türkmenkızı...
Artık güneş doğmuş,
Doğmamış hiç fark etmiyor
Bütün ışıkların içinde olsamda
Ben yine karanlıktayım
Çevrem insanla dolmuş
-Kaç Yürek Ötesi-
Bir şehir ne kadar uzak olabilir ki
Kaç yürek ötededir gurbet denilen yer
Ve kaç umutla yoğrulsa bir kavuşmak eder...
Ömründe bir kez bile
Islanmadıysan yağmur altında,
Yaşadım deme bana
Bu hayatı doyasıya,
Yazık etmişsin derim kendine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!