Bakışı uzakta dalmış bir insan
Mevsimlerden bahar aylardan nisan
Bahar en şımarığı mevsimlerin
Her renkten var her dilden lisan lisan
...türkmenkızı...
İlkbaharda sevecektin ya beni
Hani mart bitimi, nisan başı
Doğayla birlikte doğup
Boy verip yeşerecektik
Mayısta hıdrellez salıncağını kurup,
Karanlık düşlerimin orta yerinde
Puslu bir lambaya dönüşür umutlarım...
...türkmenkızı...2.3.2017
Şehrimin yağmurlu zamanlarında
Issız sokakların sesiz feryadı bu
İçimi acıtan sızıyı,
Tarif etmekte güçlük çekerken
Gözyaşlarım yetişiyor imdada
Şiir hanemizin oldu öz yurdu
Güvenle şefkatle maya tutuldu
Yaradan bu aşkı sineye sundu
Sevgiyle yoğruldu Şair yürekler.
..türkmenkızı...
Ne doğan güne
Nede biten geceye kırgınlığım,
Yanlızca sensizliği
Bir türlü kabullenmeyen
Kalbimle dertleşiyorum.
Pâyitahtı dîdarımda hoş bir seda sesin
Nâzenin gül varımda hoş bir eda nefesin
Sinene yük harımda hoş bir veda edersin
Yakılmışım yanmışım tutuşmuşum ben sana…
Sen didarımda saklı dilberi rana
-Uzaklaşıyorum-
Kimseyle tartışmaktan çekindiğim için değil;
huzur istediğim için uzaklaşıyorum
h u z u r s u z l a r d a n.
~ ~ ~
-Fısıltı-
Her anım seninle öyle dolu ki
Yürüdüğüm yolda gölge,
Beynimdeki düşüncede
Benim gizemli dünyamdasın
Sarılıp uyuduğum yastığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!