Söylenecek sitem kalmadı
Yazılacak destanda...
Gözler hala beklemekte,
Umutla ve heyecanla...
Tüketmeden bu acı beni
Gel artık....
Kaderi değiştirme imkanı olsa
Sevgiyle kurardım yeni dünyayı
Razı gelmezdim yaşananlara
Bu günü,
Yaşamaya mecbur olmasam,
Ayrıldı hüznün karanlığında ellerimiz.
Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Yalnızlık almış beni avuçlarına
Bir canavar gibi yiyor bedenimi
Karanlıkla birleşen ruhumu
Aşkının vermiş olduğu ateş yakıyor
Yalnızım yine odamda
Duvarlar üstüme üstüme geliyor.
Seni hatırlatmak acıtmasa
Yakmasa bu ateş içimi
Yağmura karışsa
Süzülen gözyaşlarım
Silebilsem
Hayatımda ne varsa
Saksıma tohum ektim
Heyecanla bekledim
Minik bir filiz verdi
Ben sevdikçe yeşerdi.
Küçük bir yaprak oldu
Yoksun sen, yine yoksun...
Saatlerce bekledim seni
En ufak bir umuda
Hasret kaldı gözlerim
Yolunu gözledim
Kokun sinmiş
Bahçemdeki çiçeklerin rengine.
Sol yanım sızlıyor,
Kurulan cümlede
İsminin baş harfi geçse.
Sine-i derunumda öz varımdın
Bir bütünken parçalanan narımdın
Harelenen yüreğimin gülvarında
Günbegün sönmeyen alevlenen harımdın
Ne verdin ki bana ızdırabdan başka
Kader son ilmeğinide
Takmış boynuma
Artık sana ulaşmak
Hayalden bile uzak
Oysa yıllar öyle çobuk geçmişki
Aynaya baktığım zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!