Bir rüyadan uyanmış gibiyim
Heyhat!
İnsanın insana yabancılaştığı
Tanımadığına
Selam bile verilmeyen
Ahir zamanlarda buldum kendimi.
Ah istanbul
Adına şarkılar şiirler yazılan
Seyrine doyum olmayan şehir.
Çözülmeyen kördüğüm,
Sırrı sonsuz muamma,
Ne yazılsa ne söylense
Ah Çanakkale...
Nice yetim türkülerin doğum sancısı,
Bir yanın gece
Bir yanın gündüz gibidir Çanakkale
Bir yanın düğün,
Bir yanın cenaze.
Gönülden gönüle dolandık durduk
Bir ömürlük durak bulacak gibi
Yalancı sevdaların tutsağı olduk
Kan revan içinde umutlar şimdi
Yangın yeri gibi talan yüreğim
Düşünüp bilmeden yorum yapmayın
Yazılan aşkları bize satmayın
Hepsini yaşayıp yazdık sanmayın
Sizlerin dilinden sözdür şairler.
Kim ne derse desin doğrudur sözü
Bir nebze umut yok sevgiden yana
Yalvardım gel diye gel kollarıma
Hüzünler gizlendi göz pınarıma
Ardından sel olup aktı sevgilim
Seninle bu aşkı yaşatamadık
Gün yüzüne çıkmamış
Ne hayallerim..
Bende daha yaşanmamış
Gizli kalmış ne duygular
İçimde uyutulmuş volkanlar,
Kopmamış ne fırtınalar var.
Ben yaralı biçareyim
Aşk yolunda avareyim
Kendin bilmez divaneyim
Ona yanar deli gönlüm
Yari gurbet ele düşmüş
Başkalarının mutluluğu için
Ödediğim bedelin
Bir gün
Hayatıma mâl olacağını bilemedim.
Bilemedim;
Beni meçhule sürükleme yar!
Sevdana bir ömür
hüküm giymişliğim var.
Yokluğun tezattır fakir gönlüme
Ahu zarım;
didarım gönül hanene...türkmenkızı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!