Hatice Bediroğlu Şiirleri - Şair Hatice ...

Ufka yayılmış düşüncelerimde
Bir dizi resim geçiyor vesikalık
Başka zamanların kahramanları
Sanki!
Yüzümde arıyor hepsi kendini

Buruk bir ateş
İçimizi kaynatan
Damarlarımızda
Sinsi sinsi dolaşan
Bulutlara sürükleyen
Güneşi kucaklatan

Seni özlediğimi
Çok özlediğimi
Hissettim bir tanem
Şimdi...
Benden çok uzakta
Başka bir aşkın koynunda

Karmakarışık bir gülümseme
Sarktı dudaklarından aşağı
Hem aydınlandı hem karardı yüzü.
Acıyı doğurdu sözcükler
Sesi küçüldü... küçüldü
Eriyip aktı içine.

Gece yorgun dudaklarını uzattı
Usul usul aydınlanan yeni güne.
Kapılıp gittim görüntü seline
Açtım pencereyi sonuna kadar.
İç ferahlatan mis gibi havayı
Karıştırıp mavilere

Suskunluğun derinliğinde
Gezdiler el ele
Işık olup aktılar yüreklere
Sevinç olup taştılar dudaklardan

Yankılandı kıvrak kıvrak

Ne zaman sensiz kalsam
Ne zaman özlemden delirsem
Ne zaman kederlerim artsa
Güneş çekip alsa kendini günden
Yüreğime sığınıyorum
Hiç bıkmadan beni kucaklayan

Ak pak bir yaz gününde
Tutmalı yaşamın ellerinden
Çekiştirmeli hatta sabırsızca

Düşmeli ruhuma açık renkler
Can bulmalı sıcak düşünceler

Yükselince güneş iyice
Uzanıp bir ağacın gölgesine
Duyumsuyorum...
Sırtıma batan kabukları
Yeniliyorum içimdeki hayatı