Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Hasretin gamı derdi, üzerimde dağ gibi,
Bir bayram arifesi göklerin yükü bende.
Çaresiz bir kuş kalbim, çırpınır da varamaz.
Adet değil ya, doğrul bak perişan halime
Yanarken yüreğimde hasretin çırağ gibi...

Bizden öncekiler riyasız aşkla
Bağlanıp azimle çıktı dönmedi
Seher vakti güle yakın bir şevkle
Yüreğini gamla yaktı dönmedi

Yürümek şereftir en zora karşı

Ne hasretmiş duyulan hiçbir şeye benzemez
Mü’min kulun kalbini aşkınla yaksın Allah
İştiyakım artıyor gönlüm yeter dur demez
Yanmaktan zevk alıyor aşkınla Resulallah

Nur yüzüne kâinat özlem duyar can atar

Çıktığın âlemin başkaydı hali
Dönülmez bir yolun sonu yaklaştı
Yazılı künyede derdi vebali
Görmez misin siyah saçlar aklaştı.

Dünkü mümbit diyar şimdi de harlık

bekletme; beklediğim zamanlar ağrı verir
örselenen yüreğim, daha fazla duramaz
rüyalar sana açık, her hücrem bekler seni
milyarlarca bekleşen, başkasını aramaz
el değmedik hediye, gün görmedik muştular
bekliyorum sevgilim, içimdedir sevdalar

Bu topraklarda yanan, taş toprak değil gurban
Gövermeden kuruyan, güllerimi gör düşün
Yaşlanan yiğit düşkün, ter dökemez teninden
Nem bilmez toprakların, acısını sor düşün...

Ağlatan gülüşlerin, gülerken ağlaması

girdiğim mahzenlerde el yordamı aradım
cemrelere sevinen mihricanın yaktığı
kirpiklerinden akan ateşlere susadım
baharların öcünü güllerde bıraktığı
zemheride umudum yürümüyor bir adım

Örselenen gönüller kırıklığı can yakar
Can yakar canan diye, cana can bildiklerim.
Parsellenen dünyada bir bedenlik yerim var
Gözlerim menziline, özlemle yanmış bakar
Canım seni özledi, dar geliyor buralar

Buralarda olsaydın belki böyle olmazdım
Sonbahar kederiyle incitmezdi gönlümü
Hain bakışlarına verir miydim zamanın
Verir miydim uğruna ona olan ömrümü
Neyleyim ki uzakta hala beni anlamaz
Hala beni bilmezsin...

Hayat; üzerinde kar tutarken bir kış boyu
Baharı sezdiğinde dirilip uyanmaktır

Hayata hazır olmak, bir dere kenarında
Ayaza, göğüs gerip, soğuğa dayanmaktır...