Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Kaybolan bunca hikmet ibretlere kapalı
Gayret et çek mihneti aşk nurunu bul ara

Yatak yorgan acuze bedbinlerin mekanı
Çık yola sefer eyle o hikmetli diyara

indirdiğin alemde her durakta acı var
delilerin aklını kaybettiği yoldayım
uzaklaşan umutlar iç dünyamda tufandır
günah günah hep günah
ruhumu örseleyen her kötüye sebep ben
tövbenin çeşmesinden içirip beni kandır

Suskun nazarlardan akan gam seline dikkat et
Ölüm kadar ağırlaşan acılara sebepsin
Çöl yılgını mecnunlar Leylasız aşka hazır
Aşık aşkına asi sevdasız aşka hazır
Bir köşede çürü yat, ne arzu ne talepsin

Ortalarında gezdim, sığ yerlere bakmadım
Yolumu o belirler, dermanım ondan benim.
Ters akan ırmakların, yatağı içimdedir
Kaç ırmak aktı benden, ben bir kere akmadım
Kaç yel esti yıllardır, yönümü bırakmadım…

Göveren göceklere gönülden bakıp gördüm
İçlerinde sabreden kahraman bir çekirdek
Tırnakları hayatın sinesinde büyürken
Harâmiler elinde bezgin düşer bir yürek
Kaldırmış parmağını sana şahadet eder.

Garipçe geldim dünyaya bir köyünde ülkemin
Gelirken karşılamamış, koçtan kurbanlar beni

Ağlamışım benliğimden, varlığımdan habersiz,
Beklermiş önümde felaketler tufanlar beni.

Ağızlar dolusu, kem sözler akar
Yolumun başını, tutar başkası
Kimi talihine arlanır bakar
Kiminin gönlünde yatar başkası

Nasibim ne ise zakkum kesilir

Kırıldım tuttuğum dalla beraber
Gönlümde sızlayan gülle beraber
Yıkıldım yürürken yolla beraber
Düşerken kalbimde başkası yoktu…

Sızıların sızlandığı yer yandı

Yordun dünya bitkin düştüm elinden
Yürüttüğün yolun yola benzemez
Mecnunun aklında Leyla tükenmiş
Bu sebepten çölün çöle benzemez

Aklımı zay ettim bir taş yüzünden

İçimde saklanan
İman dehlizinden gelen sır.
Kadem basar
Riya karnavallarında
Belli ki bayramın var Müslüman.