Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Bir çetin uzun yoldur iki gönül arası
Vurulmuş sevda ile sancır gönül yarası
Çığlık bilmez yanışlar göze inmez yaş ile
Aklaşmaz bir türlü kara bahtın karası
Geçer gider bir ömür dert ile telaş ile

Müjde bekleşirken kötü bir haber
Verir sevdiklerim mutlu olamam
Köküm dalım budağımla beraber
Kurur sevdiklerim mutlu olamam

El bilemez saklı senem sır günüm

Olmadı hayatın mhnetine baş eğip
Dört haine umut salman olmadı
Şerefli vicdanı inkarla boğup
Düşmanınla birlik olman olmadı

Olmadı zamanın hatırı için

Şimdi yaralı gönüller
Senden merhem bekliyor.
Şimdi açıldı eller
Dizler emekliyor.
Buram buram sevda kokar
Yüreklerde adın var.

İsyan!

toprak seninse
hayat benim değil mi?

ecdadım ecdadına

Hayalin gamlı düşer her sabah gün kararır
Vurduğun yere bir bak bir damlacık kan sızmaz
Sızılarım sızdıkça sel olur sana varır
Ölümüne fermandır kul saygı duyar bozmaz

Hayat bir damla acı ölüm uçsuz bir umman

Sığmadığım aynaya işte dünya dediler
Ellediğim ayaz cam benden beni kaçırır
Fırtınalar ruhumda ne uslanır ne diner
Değdiğini sürükler uzaklara göçürür
Gözlerimde yıkılan bir gümrah ocak söner

Bir baş dönmesi zaman, düşüp kalkmamak ölüm
Uçtan uca yangındır benim bildiğim devran
Kays’ı Leyla’da tutan gönüle azap çölüm
Kuru kütük su bekler taze filize derman

Ben önceden ölmüştüm canımda böcek gezer,

Hani tebessümle baktın kış günü
Yar gönlümde çiçek açtı bilmedin
Aldı bir ayrılık götürdü beni
Olan ömrüm yolda geçti bilmedin

İçimde sancıydın görmeden önce

Bu namert duygular kimin
Sızısına aşık ahmak
Tırnakları dişleriyle oyulur
Bahtını yerken

Öksüzlerin