Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Ben Nerdeyim Kömür Gözlüm

kara bağrı ak yumruklar döverken
bahar gelmez, yazı nerden bileyim
anam kalkıp, ineğini sağarken
isterim ki, yanında ben olayım

Bu Zamanın İlleti

Gecelerde ay derdine yıldızların yanışı
Kirlenen kumaşlara desen olan yaşlar var
Can bilmeyen hayata, camdan mamül gönüller
Kaç bağıra basılan, nice gamsız taşlar var

Türkülerin ısladığı koyaklardan süzülen
Tarlasında ark düzleyen bir yiğidin gönlünde
Kurduğum umutların hayaline ben yandım
Sapan taşlarından seken taşta ben vardım
Belki bu yüzden gönlüm biraz deli divane.

Son noktaymış yolun başı
Vardığıma inanmadım
Gayretimle sırra aşka
Erdiğime inanmadım

İtibarım boş cihana

Dünkü dümenbazın bu gün iyisi
İhanete çanak tutan kahraman
Önde giden devrin azgın ayısı
Koşarak ardından yeten kahraman

Münafık kinini içinde saklar

sızıların zirvesinde günahsız
bir gönülü düşürdüğün hale bak

uzaktı hayalinden bıraktığın
hüzündü beni kavurup yaktığın
yaş kesilip yüreğime aktığın

Alkış vuran sersem salak budala
Ekmeğe uzanan ele mi alkış
Yandaşı yallayan düşman rezili
Fikirsiz izansız kula mı alkış?

Alkış demek eli ele vurmak mı?

Armağan'dır özde büyük servetin
Armağan{la artınn mülk-i devletin
Güzel kızımızın kadr-ü kıymetin
Bilen damadımız Armağan olsun.

Mutluluk dliklerimi sunarım ağam... selamımla...

O yasak sevda mıydı içimdeki tutuşan
Gelişime sebep o yasaklanan duygu mu?
Karamsarlık içinde umuduma katışan
O muydu ifsat eden en mübarek duygumu?

Yüküm sana yaramaz sırtım çerçöp tel, diken

Sevda yolu gidenler için açık dururken
Gelip gelmemen senin tercihin seni bağlar
Aşkın ham gönüldeki haline hep acırım
Sevenler sevilenin cevrine yanıp ağlar.

Bir ağacın altında oturduğumuz anlar