Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Ortasından başlar okumaya hayatı
En güzeli saklanır kenarında köşesinde
Örtülü perdeler kapalı pencere
Yıkık duvar dökük çatı
Bir kaç köhne sıva
_______kalan eski neşesinden

Uzaklarda kalan yürek ağrısı bitmezmiş
Can bahçesi hazandır arada bir gül açmış
Gam rüzgarı esiince çok uzağa gitmezmiş
Savrulan yapraklarda azapta can uçuşur
Herkes gönül derdini kendine yük etmezmiş

Suya dönen kuşlara hayalimi anlatsam
Çiçeğe konan arı alsa da umut satsam
Petek petek işlese insanlara verirken
Bir parmak da ben alsam umudu ben de tatsam

Tattığım her umudu hayalimde beslesem

Bu mezarlık çok soğuk el değmiyor toprağa
Çiçekleri solarken donarken tomurcuklar
Gözüm bakar kıvrılan uçuk renkli yaprağa
Benimde kaybettiğim taptaze tomurcuk var
Çiçeğe bile durmadan gitti.
Gidişiyle varlığımı eritti

Takla atar karşımda kaç fikir soytarısı
Zuhur eden fitnenin ekmeği aşı ondan
Yıkılır varlığıyla kupkuru söğüt gibi
Putlarına tapınan putperestten daha zelil
Ve huzurlu bir ayin ehli edasıyla
Kaybolan imanını yenisiyle yeniler

Gün ufkumda kayboldu zifte bulandı sabah
Bu sessiz sensiz köşem azabıyla yüklenir
Onca cürmün içinde ruhumu boğar bin ah
Bir şeytani rüzgarla varlığım sürüklenir
Yaklaşma buz kesilmiş ellerimde donarsın

Beklemeden yürüdüm hedefimden şaşmadan
Dost yolunda aşk buldum fitneye bulaşmadan
Öfkemi tutamadım zalime haykırarak
Gittim zulmün üstüne kenardan dolaşmadan

Bazen aç bıraktılar başın darda dediler

Gençsin güzelsin ve dünya senindir
Bu çağda gönüle pes demek zordur
Çağlayan duygular engel tanımaz
Haykıran yüreğe sus demek zordur

Aldırmazsın bir hayale giderken

Sabırla karşıla kaderde vardır
Yoğu vara varı yoğa çevirir
Göz yaşıyla sula yıka ruhunu
Can iklimin mümbit bağa çevirir

Bazen dünya yorar seni yıldırır

Bu aşk ki şek şüphe götürmez artık
Senden gayri bir gönülde yerim yok
Bir harabe yerim yurdum mutluyum
Aşk deyince tereddüt yok yorum yok

O ki bana bol dünyayı dar etti