Hasan Sakman Şiirleri - Şair Hasan Sakman

I.
Elmayi yemek degildi yasak olan aslinda,
yasak olan zavalli elma kurdunun
yurduna konmakti.

Hakkini yiyen sapini da yer derler ya,

ömrünü kendine bakarak geçirdigi
bir aynadan baska,
artik utanan gözleri vardir onun.
Nicesi demir parmakliklar ardinda
unutarak yüzünü,
çizgilerine merak sarmistir

Çok şükür karnı doyan adam,
sırtı pek,
yatacak yeri çok,
telleyecek bir sigarası da var üstelik
ve bir kahve için cebinde üç beş metelik
sabah ola hayrola

Bir yol var önümde,
kilden milden, ondan bundan,
beni ırak edecek yardan,
hiç bakmadan arkama gidesim geliyor.
Seyir defterinde kargacık burgacık yazılar,
koparıp bir bir sayfaları

-Ahenksiz Serzeniş-

Uçuyorum
hani kanat takmış gibi,
hani mutluluktan,
hani bazen de

Yoksa sen miydin,
her gece pencereme vuran
hoyrat rüzgar;
dinmek bilmez miydin
hiç olmazsa aşkımı dindirdiğin kadar,

Eğer mutluysam şimdi
mutluluğu hissettiğimdendir.
Eğer seviyorsam seni
o da ela gözlerindendir.
(3 Haziran 2001)

Herşey biter elbet,
ölüm var sonunda.
En zor olanı sanırım bir bitimi
geriye döndürebilmek.
Kaybetmemek için güzel olan herşeyi
o sarf ettiğimiz emek...

Eskiyor her şey,
yitip gidiyor hiç bitmesin istediğin
mutluluklar.
Hızla geçiyor zaman,
sen hiç farkında olmadan.
Dün benim dediklerin,

Yüreğinin sesini dinle dedim,
sana doğru yolu gösterir.
Farklı bir lisandan dökülen
sözcükler olsa gerek sözlerim,
ben sana fırtınalı bir okyanusta
ellerimi uzatırken,