Herkesin yüreğinin kendi yüreği kadar sevgi dolu olduğuna aldanan şair, bu yanılgıdan 'herşeyi' diye tabir edebileceği bu dizeleri çıkarmıştır. Yanılgılarından ders almadan aynı süratle ilerlemektedir. Hayatındaki tüm yanlışlıkları silme merakı şiirlerine kadar da ulaşmış, cesaretsizliği ilk defa daha büyük bir yanlışa engel olmuştur. Şair arayış içinde olmasına rağmen bir sonuca ulaşamamıştır.
hayalini küçük bir vazoya koydum,
vazoyu da en güzel yerine odamın
ve içine birkaç çiçek,
üzgünüm,
soldun.
Gözlerindeki o garip endişeyi özledim,
her ağzımdan çıkan sözcükte.
Şimdiyse söyleyemediğim sözcükleri,
sensizlikte söyleyemedikçe.
(16 Kasım 2002)
Bugün seni unutalı üç gün oldu
farkına vardım herşeyin
gereksiziliğini sevgilerin
ve sahteliğini gözlerindeki bakışların
kurtuldum yalnızlık korkusundan.
Edebi İfade:
Kırkla çarpınca verdiği zekatı muhteremin,
ortaya çıkacak ederi
ümmetinden sakladığı servetin.
'Oturduğu makamda bulunma sebebini,
onu oraya getirenlerin gayesini unutan,
hatırlatıldığında pişkin pişkin sırıtan,
bütün Kemal'lere...'
Çok iyi kazak
gözlerini kapat
yürü karanlığa doğru
aydınlat yüzünü
bir kibrit alevi kısalığında
hisset suyun haykırışını
bir sevgili seç
Kar yağıyor dışarıda
sanki küçük melekler gibi.
Toprak da biraz kızgın tabi,
dönüşüyor rengi beyaza,
kısaca kar hükmettiriyor rengini
konduğu toprağa.
Beyaz bir güvercindi aşk,
tutamadım;
uçtu gitti ellerimin arasından.
Soldu vazodaki güller,
boyunları bükük kaldı gittin gideli
güneş doğdu da hergün,
Vakit tamamdı,herşeyse hazır.
Kapandı ardınsıra çantalar,
kalplere vurdu ellerimdeki ağırlık
ve son defa geriye bakıldı.
Vakit tamamdı,
herşeyse hazır...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!