Hasan Odabaşı Şiirleri - Şair Hasan Odabaşı

bir adın kaldı dudaklarımın kıyısında
bir avuçta kül ben bu koca yangın sonrası

göğü kucaklayan
bu koca dağın başında rüzgarlarla savrulan...

gidiyorsun öyle mi aşk bitti mi
uyduruk pembe repliklerle geleceksin kapıma...

tenimde uyuttum teninin yakışını
dudaklarımın kıyısında ilk öpüşün sıcaklığını
git...

bu gün gel olur mu
çok özledim...

köhne kasaba evim ocağım şenlensin
içim titresin sevinçten gözlerim delirsin gel ne olursun...

gözlerinden yüzüne yayılan gülüş
cennetime açılan sıratttan dar bir patika kaf artığı

adalı mağrur gökyüzü
taşralı deli dalgalı köpük köpüğe kara derili deniz
kasabalı gümüş kanatlı aksak bir garip martı...

akşam dökülüyor gözlerimin saçağından
göksu misali yıldır yıldır yakamoz oynaşması...

sensizlik kağıt kesiği sanki
kapanmaz yaralara tuz misali göz yaşı...

sözler hükümsüz bir avuç avuntu
gözlerimin sen yamacından dökülen yaşlar misali

sensizliğime serip umutsuz sersefil bakışlarımı
beklemek gözlerimi yatırıp en uzağa yol kenarında taşlar gibi...