Yıldızlar felekte döner ahenkle
Gece senden, mehtap senden, gün senden
Boyanmış kainat bin bir türlü renkle
Mavi senden, sarı senden, ten senden
Senden önce,
şehirler griydi,
gökyüzü hep aynı tonda bir karamsarlık.
Gönül gözü Sende, arar da bulur,
Hikmet deryasından, damlalar alır,
Kainat bir zerre, içinde kalır,
Her zerrede Sensin, kudretin sunan.
Yüreğimde yanan, bu gizli köze,
Aşkınla söylenen, her tatlı söze,
Muhtacım sevdiğim, o iki göze,
İki cihandaki, sensin nasibim.
Gözlerin...
Henüz söylenmemiş sözlerin mezarlığı,
Ve hiç başlanmamış şiirlerin
İlk mısrası.
Sevda Benim...
Gönüllerde açan yara, haz benim,
Dudaklarda yakıcı bir söz benim.
Hem baharım, hem de ayaz, kış benim,
Seni gören sevdalıda öz benim.
Gönül bir dergâh oldu, kapısında beklerim,
Aşkının ateşiyle, her an daha beterim,
Yokluğunda kurudu, bütün yeşil eklerim,
Vuslatın ümidiyle, yollarına çökerim.
Gel ey gönül, sultan kapı açılsın,
Rahmet yağar, aşkın gönle saçılsın.
Her dem Muhammed’le yollar seçilsin,
Ey Habîb-i Ekrem, sevdam sensin sen.
Gözlerimde tüter sevdanın izi,
Söndürmedi yıllar aşkın ateşi.
Sensiz geçen ömrüm, dertlerin eşi,
Her günümü yaman eyler sevdana.
Gönül tezgâhlarında, ilmek ilmek dokundum
Aşkın kitabında ben, hece hece okundum
Yârin kirpiği değdi, ta sinemden vuruldum
Akar sular duruldu, bulanıktım duruldum
Hasretin şu bağrımı, yakıyor sevdiceğim




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!