Hande Ortay Şiirleri - Şair Hande Ortay

Yokluğunda Kor Alev Misali Yanarım

Ey kaşına, gözüne taptığım
Sorma nedir sende bulduğum
Nefessiz bir yaşam sende yokluğum
Yokluğunda kor alev misali yanarım

Seni yazdıkça iyileşiyordum
Merhem oluyordu her şiirim yaralarıma

Biraz sarhoştum yokluğunda
Gece örtüyordu üzerimi

Yolun Açık Olsun Sevgilim

Seni çok sevdim
Değerimi bilmedin
Kendini benim yerime koymak istemedin
Oysa seni sen yapan bendim

Yolun Sonu

Daha yolun başındayken
Yolun sonunu görmek nasıl bir şey?

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

Yolunu Şaşırmıştı Bu Kuş


Yeni bir savaştan çıkmıştı bu kuş
İmkânsız olanı seçmişti
Aşkından vazgeçmek istememişti

Yüreğim

Ah yüreğim, dinmiyor hıçkırıkların
Geceler haram bana
Vurulduk yüreğim
Yıkıldık yerle yeksan

Meftunun oldum
Pinhansın yüreğimde
Mehtabımsın benim yar
Soruyorum, kim başarmış aşk-ı mechur?
Yüreğimdeki sızıyı pinhan eyleyemem

Kaderime dem vurdun
Yüreğime isyan bayrağını diktin
Bakışınla kendine müptela ettin
Titredi yüreğim

Geceleri kavuşamadı kirpiklerim, kirpiklerinle

Mürekkepsiz bir kalemden dökülür dizelerim
Dilim namlu, gözlerim pusuda
Sensizlik zehrini içerim yudum yudum
Aklım ceset olmuş, kalbim kabirde

Varlığınla titriyor içim

Yüreğine Emanet Yüreğim

Ey ıtırlı sevdiceğim,
Yere göğe sığdıramam seni
Vazgeçemem, peşindeyim!