Hande Ortay Şiirleri - Şair Hande Ortay

Sevmek

Gözleri o kadar derin bakardı ki
Şiirler bile sönük kalırdı
Bakışlarında özgürlüğü arardım
Sesinde küçük bir çocuk olmak isterdim

Sevmekten Vazgeçmedim

Yılları beklemekle harcadım
Sensiz ömrümü boşa tükettim
Sevgimi uğruna heba ettim
Seni sevmekten vazgeçmedim

Sevmek Yetmiyor Bazen

Bazen uzağımda, bazen de yanımdasın
Bazen canımda, bazen de kanımdasın
Bekleme beni artık uzağımdasın
Şikâyetim yok, sevmek yetmiyor bazen

Dinlendi ruhum gözlerinde
Ellerim mutlu ellerinde
Kana kana duygu içtim
Gözüm kapalı seni seçtim
Ah sevgili, kendimden geçtim
Kalbim çarpıyor her seferinde

Şiddetle İstiyorum Seni

Şiddetle istiyorum seni
Sana yürümek
Seni hissetmek
Seninle olmak istiyor, engel olamıyorum kendime sevgili!

Sığınmak

Ellerin değdi ellerime
Gözlerin de gözlerime
Bahar güneşi doğdu bak, hasret kokan yüreğime

Sihirli Kalemin

Bulutları dağıldı gönlümün
Güneşim doğdu yeniden
Aydınlandı hüznüm
İnandığım sevginden

Şiirler Bile Sönük Kalır Karşında

Aşığınım diyorlar senin adına
Ne söyleseler yakışıyor sana
Gördüğün güller nazar eder tadına
Şiirler bile sönük kalır karşında

Şiirler Yine Kış Ayazında

Dizeler bembeyaz karanlıklarda
Terk edilmiş şiir yalnızlığında
Hayatın en güzel soğunda
Şiirler yine kış ayazında

Silsile

Nedir bu mahzun halin?
Ben aşkından uçarken, sen neden matem içindesin?
Soruyorum sana, pişman mısın?
Benim coşkunluğum çok mu geldi sana?