Tutmadın Ellerimi
Yazmakla biter mi, sanmam acılarım
Özlemdi tutamadığım, üşür ellerim
Yokluğun yazdırır, perişan hallerim
Dertlerim bitmez, gece gündüz düşlerim
Tutunacaksın
Yaşamın rüzgârında tutundum sana
Elimde kasnaklı bir uçurtma
İpinin ucunu bıraktıkça
Özgür sevinçlere havalandım seninle
Uğruna Ne Şiirler Yazacağım
Aslın, endam ile teninde
Gönül perden ise en derinde
Hep vakisin, olmasam da günün birinde
Uğruna ne şiirler yazacağım ah bir bilsen
Umuda Akan Nehir
Yazdığın her şiir yüreğimi dağlıyor
Bırak hüznü artık mısraların ağlıyor
Umuda aksın artık, akmayı unutan
Umutlar Yok Olur
Poyraz misali esersin
Saçların savrulur da seversin
Hasretle beklenen yollar gibisin
Umutlar yok olur, el olur gidersin
Umutsuz, Sensiz, Yoluma Devam Ettim
Kar, lapa lapa yağarken yüreğime
Annesini kaybetmiş bir küçük çocuk gibi aradım seni
O kadar aciz, o kadar savunmasız ve bir o kadar da kırılgandım
Umut, Uğramaz Umutsuzluğa
Bazen avuçta saklayamayacak kadar sıcaktır içimizde
Bazen de yaşamın ta kendisidir umut insan gözünde
Korkudur belki de umut incinmiş yüreklerde
Bazen de acı bir tebessümdür insanların yüzünde
Unutma, Affetmek Erdemliktir
Farkındayım, kusurludur özüm
Hata yaparsam, güler mi yüzüm?
Kör olsun, hainse gözüm
Unutma, affetmek erdemliktir
Unutmak
O kadar kolay mı unutmak?
Anıları bir anda bırakmak
Duyguları sarartmak,
O kadar kolay mı kalpleri karartmak?
Unutman Mümkün Olmasın
Sarhoşluğumu şaraptan bilmeyin, sevdalıktandır
Naralarım ise haksızlıktandır
Ayrılığı kader,
Yalnızlık ise kederdir…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!