Susuşlarım İse Ele Veriyor Kendini
Yaz yağmurları gibi içime çiseledin usulca
Dilime yamaladım adını
Ayırmak istemiyorum bedenimi bedeninden,
Susuşlarım ise ele veriyor kendini
Taşa Çal
Diledin, kölen oldum şimdi öldür beni
Ruhumu aldın, neyleyim bu bedeni?
Bunun adı aşkmış, bilemedim sevmeyi
İster taşa çal, istersen öldür beni
Tek Günahı
Dinle sevdiceğim
Senin gibi kelimeleri evirip çeviremem
Senin kadar becerikli değilim
Süslü kelamlar da kullanamam
Tenhamı Vur
Tenhamı vur sevgili!
Kalabalık olmayı düşlemeyeyim!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Yürüyorum gecenin koynunda
Cebimde ısınmak rüyası halinde parmaklarımı,
Aynı cebe tüm gövdemi,
Yalpalayan ruhumu sığdırabilsem
Şuursuzca dolaşıyorum İstanbul’un dar sokaklarında
Terk Edilişler
Tahta bavullarda, modernize edilmiş terk edişler taşınıyor tüm terk edilişler
Tıpkı yabancı iki coğrafya arası gibi
Asaletinden ödün vermeyen,
Rezil bir yenilgi misali...
Terziler
Şaşırma bu kadar yürek yırtığına sevgili
Terzi, terzi olalı böyle derin yırtık görmedi
Sahi, bütün terzileri toplasan yamalayabilirler mi şu yüreği?
Tıpkı Sevdiğimin Kokusu Gibi
Akşam yemeğindeyiz
Masmavi, yorgun, insancıl, dalgın okyanus gözlerine bakıyorum
Düşler uzaklarda,
Tut Bıraktığın Ellerimi
Vazgeçmek,
Vazgeçmişliğinin değersizliğine inanmak demektir
O halde tut bıraktığın şu elleri
Bir bakarsın dönerim belki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!