Vazgeçmek Senden
Vazgeçmek senden
Ölüm kadar yalnızlık
Yaşam kadar acımasızlık
Senden sonra çok şey değişti
Farklı hikâyeler dinler oldum
Bıraktım kendimi
Bizden vazgeçtim
Hediye ettiğin o çiçekleri
Ve Aşk Bir Kere Doğurur, Sayısız Kere Öldürür
Ve aşk öyle bir şeydir ki
Bir kere doğurur, sayısız kere öldürür
Ve gözlerine âşık olursunuz
Hiç senin olmayan biri için yaşayıp var oldun mu?
Yüreğine kış geldi mi?
Ölümün soğunda üşüdün mü?
Vicdanın tuz buz oldu mu?
Attığın her adımında düşüncelerin üşüdü mü?
Ve Kadın Terk Ettiğinde
Bir kadın sustuğunda,
Yüreği de susar
Senin için artık savaşmaz gönlü
Ve Sen Geldin
Ah ketum yarim!
Yine oldu akşam
Yine çöktü sessizlik
Yine hüzün kapladı içimi
Gözlerindeki her seyrin aşk yolcusuyum
Kirpiklerinin gerdanında dizeleri nakşederim
Düşün ey can özüm
Her gülüşüne kurban olan ben miyim?
Ne kadar özlediğimi sorma sevgili
Geceyle Mehtap flört ediyor
Belli ki birbirlerini çok özlemişler
Karanlık ise kucaklaştı yalnızlığa
Belli ki gizlice sözleşmişler
Vuslat Yakındır Sevgili
Yokluğun okşar saçlarımı
Boynumdan kokun vurur yüzüme ey sevgili!
Avuçlarımdan alırım kış ateşini
Sesin içime işler mıh gibi
Hiç bitmeyen bir aşka nöbet tutar misali
Görüşmeyeli uzun zaman oldu
Dokunmayalı yüreğine
Öpmeyeli boynunu
Geciken ilkbahar gibi
Kokunu almayalı uzun zaman oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!