Hande Ortay Şiirleri - Şair Hande Ortay

Malihulya Halim

İstanbul’a hasret gibi bir şey onunla ve de onsuzluk
Denizdeyken susamak gibi öylesine bir şey
Vapurda çığlık, çığlık martıya simidimi kaptırmak
Ey aşkların şehri, ey

Yar Seninle Kavuşabilsem

Bilirim, hiç de öyle kolay olmayacak bendeki özlem
Ah, o kadar doluyum ki, konuşmak ister yüreğim
Zira der daim yanımda olacağını bilebilsem sevdiceğim
Seninle hasret çekip, yar seninle kavuşabilsem

Ya Sen?

Ben küllerinden doğan bir anka kuşuyum
Ya sen?
Ben duygu soluyan bir aşk sarhoşuyum
Ya sen?

Yaz

Hadi kır şu inadı sevgili
Bana yaz
Bir şeyler yaz
Özlediğini yaz

Yazanlar Yazsın

Takılma bu kadar, ey ezgin yürek
Denersin olmaz
Bakarsın olmaz
Umut bağlarsın, o da olmaz

Yazma Hevesimin Mesaisi Bir Tek Sana Aittir

Sen benim yegâne şiirim,
Ahenkli yapan kafiyemsin…
Sana yazacak olacağım bütün şiirlerim kifayetsiz kalır inan!

Yerden Yere Çaldın Ey Sevgili

Tadamadım ne tenini, ne kokunu
Kalbime sapladın felek okunu
Hissettirmedin sevginin azını çoğunu
Yerden yere çaldın ey sevgili

Yeter Ki Yanında Olayım

Her geçen gün daha da bağlanırım sana
Daha da âşık olurum anlasana
Her üzgün oluşumda
Sen mutluluk atınca

Yılgın Şafak

Ne sen açtın ağzını, ne de ben
Bakışarak geçirdik onca yılları
Lakin gerçekti sevgimiz, ta ki tren kalkana dek
Burnumu sızlatan tek kokunu bilirim sonsuza dek

Yokluğunda

Gözlerim yokluğunda öksüz kaldı
Yüzüme son baktığın izi silinmesin diye suyla barıştırmadım
Bu kalb-i metruk nereye gitsin
Başımı yasladığım o omuz artık yok, düşlerim bir o kadar mahzun