Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Bir tek sen kaldın içerimde,
Güneşi kıskandıran gülüşünle.
Geceler gündüzüm olur her gelişinde,
İlk göz ağrım son aşkım vurgun yedim!

Gök mavi gözlerinde sevdam tutsaktı,

Savurup rüzgarına giderken
Saçlarımı sokak başı,
Yerle yeksan düşmeseydim
Yürürken kaldırımda
Gelmeseydik göz göze
Düşürmeseydim senin o

Sancılanır şimdi göğüs kafesim,
Sarılır boynuma sarmaşık gibi,
Bölemem uykularımdan hasreti,
Kıvrılıp süzülür yaş gözümden.

Nutkum tutulur boğazımda düğüm,

Cam kırıklarıyla dolu kalbin;
Dokunsan el kanıyor,
Dokunmasan döş kanıyor.

Düş kırıklarıyla dolu yüreğin,
Sahip çıksan baş ağrıyor,

Yaşarız biz hayata inat
Tutuver sen ellerimi
Ayıramaz kimse ikimizi
Çok severiz o da belli.

Yaktım sana yeşil ışık

Baliğun incesuni uy,
Sevmişum birisuni.
Kurban olayim sana,
Çatma bana gaşini.

Ay baliklar baliklar,

Sen Yusuf'un kuyusunda değildin belki,
Bense Züleyha'nın kafesinde değildim.
Amma aşkın ateşinde yandı gönlüm,
Elinde atan kalbim aşkın cehennneminin
Kızgın korlarının mağmalarında eridi.

Senden başka hiç kimseyi
Hiç kimseleri sevmedim.
Gözlerin cennet misâli
Yok, daha güzeli görmedim.

Bir kez daha gelsem tekrar

Her zaman aşk şiir yazdırmaz ciğerim.
Bu gece kulaklarımda,enkaz altında,
Donuyorum diye çığlıklarıyla ünleyen;
Masum,onlarca güzel insanımın sesi!
Yanıyoruz donan bedeninize korlar gibi!
Ev olsak,ailenize,çocuklarınıza yurt gibi!

Yapayla işim yok,
Yürekle benim işim.
Edebiyat,
Yapay insan toplama yeri değil ki
Ortak yaşanmışlıkların
Kaleme alındıgı,